Plastische chirurgie en oogheelkunde missie naar Myanmar
Plastische chirurgie en oogheelkunde missie naar Myanmar
Verloop Missie Rwanda:
Hier nieuw berichtje vanuit Kabgayi,
Ondertussen hebben Lies en Liesbet vlijtig verder gewerkt en ook nog teaching gegeven over de behandeling van amblyopie ,waar ze Toa’s en Dr Sonia ,oftalmologe ,zeer tevreden over waren ;
Grappig voorval :een kindje was zeer onder de indruk van de blondharige Lies en dacht dat het om een ‘speciaal wezen ‘ging haar schrik ging maar over tot ze de blonde lokken eens mocht aanraken !
Ineke heeft het phacotoestel helemaal geregeld en onder haar deskundige leiding en opleiding heeft de inlandse collega Dr.Edison zijn eerste Phaco’s volledig zelfstandig gedaan en tot een goed einde gebracht !!
Caroline en ik hebben ondertussen vlijtig strabisme geopereerd hoofdzakelijk onder retrobulbaire anesthesie en gisteren voor ons vertrek stonden er 3 dankbare ,niet meer straberende patiënten ons uit te wuiven.
Een mooier afscheid van een toch weer een zeer intense week hadden ze ons niet kunnen bezorgen !
Caroline, Fransien, Ineke, Lies en Liesbet
Oogheelkunde missie naar Rwanda
Dinsdagavond is dan toch de tweede microscoop aangekomen.
De volgende ochtend werd de operatiezaal dus gereorganiseerd: tafels klaar gezet, Aan beide tafels werd een microscoop geplaatst. Gregory en saad konden zo tergelijkentijd werken, de 2 verpleegkundigen deden hun best om ze te kunnen bij houden.
Hoeveel we in ons diepste binnenste durfden hopen om tussendoor ook eens te kunnen genieten van zon , zee en het strand, bleef dit een illusie.
Er waren zoveel patienen die aan het wachten waren op een operatie dat we elke dag van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat 20u, bezig waren.
Maar de warme hartelijke reacties van onze patienten maken zoveel goed.
Ondanks de wat moeizame start heeft deze missie honderden mensen geholpen.
Dit met een bril of met een operatie.
Op zaterdag kreeg de missie een officeel einde met een woordje van de gouverneur en van de delege van het ministerie, waarbij alle deelnemers hartelijk bedankt werden en hen een diploma werd overhandigd.
Ook werd de hoop uitgesproken om volgend jaar opnieuw een equipe van see and smile te mogen verwelkomen.
Anne Mie Descheemaeker
Sidi Ifni 7.9.tot 23.9.2013
Bij aankomst bleek er ander logement gereserveerd ,dan eerst voorzien ,doch daarom niet getreurd , we konden slapen
Maandagochtend 9.9. tegen 8u30 naar het ziekenhuis vertrokken ,waar Milouda,een vrijwilige vertaalster en duiveltje doet al ,ons enthousiast en wat ongeduldig stond op te wachten gezien de lange wachtrij patienten
In Sidi Ifni is ;het patienten publiek wat gevarieerd ;Doch Milouda wist heel goed wie een armenkaart had en deze patienten kregen dan hun bril ,de anderen een voorschrift om naar de opticien te gaan .
Om ook de verafgelegen gebieden te bereiken gaan we op rurale missie,in dorpjes waar er een gezondheidspost aanwezig is ,dit in samenwerking met de lokale overheid .De ene keer is de ontvangst koninklijk ,een andere keer dan weer zeer sober . Doch de mensen zelf waren zeer blij om ons te zien komen en zo niet iedereen aan de beurt kon komen werd aleens de toegang geforceerd .
De rurale streken zijn uitgestrekte gebieden van steen ,zand met wat kleine cactussen en doornige struikjes ,en daar hoeden de herders hun schapen en geiten .ja zoals ongeveer 2000 jaar geleden :de herdertjes lagen bij nacht in het veld ….en soms was er zelfs in de wijde omgeving geen stalletje te bespeuren .
Marokko ,een land met 2 snelheden :de rurale gebieden die eeuwen ver verwijderd liggen van de ons gekende toeristische steden ;
Doch voor de glimlach en de handzoen van de tevreden patienten ,daar doen we het voor!!!
Fransien Van Wing
Verslag van Matthias Claeys op 9 september in Sidi Ifni:
Gisterenavond zijn we toegekomen in Sidi Ifni. Deze ochtend zijn we begonnen met consultaties en alles uit te pakken.
In de namiddag zijn we op volle toeren beginnen draaien. Zo hebben we 50 consultaties kunnen doen. Operaties hebben nog niet kunnen plaats vinden, omdat de microscoop, allerlei medicatie en implant-lenzen nog niet aanwezig zijn. Deze waren beloofd ter plaatse aanwezig te zijn via het Marokkaanse Ministerie van Volksgezondheid. Er wordt momenteel gewerkt aan een oplossing, samen met de Marokkaanse overheid.
Morgen meer nieuws
Groetjes uit Sidi Ifni
Matthias Claeys
De gezondheidszorg in Burundi
Ik heb met een gesprek met frere Ferdinand een beetje duidelijker beeld willen krijgen vd gezonheidzorg hier in Burundi. Enkel de mensen die fonctionaire zijn ,die werken vr de staat hebben een ziekenkas ,wat een kleine minderheid is ,dan heb je ook nog de prive verzekerden
Het grootste deel van de bevolking heeft geen toegang tot de gezondheidszorg. Een paysant kan wel een soort assistance medicale kaart kopen:3000FB/jaar en krijgt dan vr verminderde prijs consultatie in des centre de sante of in staatshospitaal en krijgen dan ook de nodige medicatie als die aanwezig is. Bijna nooit is de medicatie aanwezig en moeten ze het in de apotheek gaan kopen : te duur voor de arme bevolking die al geen geld heeft voor kledij of schoenen te kopen; Bv 1 flesje oogdruppels kost 11000FB , ter vergl 1 pint primus 1000 FB ,1 euro is 2050FB . Frere ferdinand zegt de bevolking is aan hun lot overgelaten, “les soin sont cher et ils se laissent mourir”. Wel is de depistage van sida gratis, ook de zorg van 0 tot 5 jaar gratis , en Burundi is nog steeds land met heel hoge kindersterfte, zwangere vrouwen en materniteit is ook gratis .
Gisteren was het een drukke operatie dag en op het einde werden we uitgenodigd door frere Alexis ; zij hebben een promotie film gemaakt van het SEE and SMILE werk in KANURA URABONA kliniek , mooi.
Heel mooi wat hier gerealiseeerd wordt door See&Smile, fier om hier te kunnen aan meewerken
Caroline Cardyn
Aan deze missie namen 25 See and Smile vrijwilligers deel; zij opereerden op 2 locaties: Dawei en Sagain
Bekijk hier de foto’s gemaakt door Kurt Drubbel tijdens de missie.
Verslag van Carine – zij nam deel in het Dawei team.
25 personen (chirurgen, verpleegkundigen,tandartsen,optiekers,….) op de bus naar Parijs.
Tot onze grote verbazing zaten bij onze aankomst de trappen van het hospitaal vol met mama’s, papa’s en kindjes die zouden geopereerd worden.(zo’n 150 tal)
De meest emotionele dag van mijn leven,
Niettegenstaande we supermoe waren van de lange tweedaagse reis kregen we een boost adrenaline door het zien van de wachtenden en maakten we diezelfde avond alle opratiezalen reeds in gereedheid om de dag nadien vroeg te kunnen starten. Iedereen was supergemotiveerd!!!!!
Het hospitaal is opgericht en gebouwd door verschillende donateurs ( grote industrielen van ter plaatse die iets teruggeven aan de maatschappij). Dit hospitaal was gloednieuw!!!! Nog nooit in gebruik geweest en enkel en alleen beschikbaar voor buitenlandse missies die daar op vrijwillige basis willen komen helpen.Het personeel ter plaatse bestond uit 2 verpleegkundigen 8 verpleegkundige stageairs, 5 dokterstageairs die met ons meekwamen uit Yangon en een paar lokale meisjes die ze daar mobiliseerden om ons te helpen.
Ons team bestond uit 2 verpleegkundigen Christel en mijzelf
Alle toestellen werden uit een gloednieuwe verpakking gehaald, ijskast werd aangebracht voor onze medicatie te kunnen in wegbergen,….
Werk aan de winkel!!!! Teaching en coördineren was ons doel.
De dokters deden reeds consultatie van de kindjes die de dag nadien zouden geopereerd worden.
We sliepen in zalen van 4 tot 5 personen.
Bedden werden nieuw aangebracht speciaal voor ons. Deze bestonden uit 4 poten en een plank. met daarop een matrasje van 2cm dik die gereduceerd werd naar 0 cm als je erop ging gaan liggen. ( ik hield er op mijn heupen een paar blauwe plekken aan over)
We hadden badkamer met lavabo, toilet en douche met stromend (enkel koud) water. Oef!!!toch stromend water!!! Want in die hitte( 40°C met vochtigheid) kan je wel een douchke verdragen!!!
De accommodatie viel veel beter mee dan verwacht!!!
Dit hoort er nu éénmaal allemaal bij.
De wekkers werden om 6u15 gezet. We gingen ontbijten en start ok was 7u30
We werkten 5 dagen door van 7u30 tot 19u30.
Hard labeur in een ontspannen leuke sfeer!! Awesome!!!! Zowel met de locals als met onze eigen dokters.
Iedereen helpt iedereen!!!voor alles. Zowel dokters als verpleegkudigen poetsten de zalen op het einde van de dag.
We hebben een fantastisch enthousiast team!!!!
De mensen zijn supervriendelijk, gedienstig en behulpzaam.
Al het lokale personeel is ons superdankbaar over onze teachingskills. Ze leerden op korte termijn enorm veel bij en stonden er ook voor open.
Grootste probleem is de communicatie (vooral de taal). We deden het met bodylanguage en dat lukte aardig.
Op het einde van de dag bij de opkuis werd de sfeer een beetje losser.
Die mensen daar hadden nog nooit blanke mensen gezien( we voelden ons zoals Aliens op een andere planeet waar de mensen je komen aanraken om te zien of je er wel echt staat) dus foto’s van allerhande aard werden genomen en onze optometrist Rodi had het meeste succes bij de lokale meisjes.
Ze noemden hem Tom Cruise! 1 uurtje fotoshoot was dagelijkse kost voor onze Rodi.
Alle geopereerde kindjes kregen een beertje( gedoneerd vanuit Belgie) mee naar huis. supertof om te zien hoe ze met weinig superblij zijn.
Voor de kookploeg en de lokale verpleegkundigen werden een 100tal stylo’s en 80 stuks make up uitgedeeld ook gesponsord vanuit Belgie waarvoor superdank!!!
We werden verwend!!!
1 familie( eigenaar van alle electriciteit in Dawei genre electrabel van Dawei) sponsorde onze maaltijden die met de meeste zorg door een gans team werden klaargemaakt.
‘s morgens ‘s middags en ‘savonds rijst met groenten vlees en vis, soep en super superlekker fruit. Alle dagen andere variaties werden geserveerd.
En natuurlijk niet te vergeten onze Green Tea en Jasmine tea
Dit alles werd geserveerd in de refter van het hospitaal.
The food was amazingly good!!!
We kregen voor Caroline ( onze dokterstageaire) een fantastische mooie taart voor haar verjaardag gemaakt bij de lokale bakker met het juiste aantal kaarsjes erop om uit te blazen!!!!
Geen internet, geen telefoon, enkel een kleine lokale bar. (een huis met een paar stoelen op de aarde grond waar ze bier en frisdranken serveerden)We waren volledig op elkaar afgestemd. We vertelden wilde verhalen, leuke moppen en onze ervaringen van de voorbije dag.
Superambiance in de groep.
We hoorden ondertussen ook dat de delegatie van Minister Chris Peeters toch tot bij onze collega’s in Sagain geraakt waren, ontvangen werden door onze collega dokters en alle kindjes gezien hebben.Ze waren super onder de indruk van ons werk dat we in Myanmar reeds verrichtten sinds 11 jaar.
Buiten een paar mensen die ‘la toerista’ ( alias diaree) met buikkrampen hadden en een paar anderen met beestebeten rondliepen, hield iedereen zich kranig, sterk en gezond.
Onze dokter Pieter kon als de beste Whisky sauer maken. Dus alle avonden voor iedereen een klein bekertje voor:
1 dag rust voor de ganse groep aan het strand van Dawei ( 30 km van het hospitaal gelegen). mooie prachtige stranden met ongerepte natuur!!!!
Bomen en palmbomen langs het strand.
Uitgestrekte wondermooie stranden
enkele vissersbootjes
Zeewater warmer dan ons bad thuis. Fantastisch!
Geen hotels.
Dit was welverdiende rust na een week van emotie en hard werk.
Hotel in Yangon voor laatste nacht(Eindelijk een Europees bed om in te slapen!!! Zalig!!)
voor we terugvlogen naar Parijs!!!
Een super, superdankjewel voor alle sponsors en vriendensponsors die deze missie mogelijk gemaakt hebben. Want er is echt hulp nodig!!!!!
Carine
Na onze grandioze benefiet in november 2012 komen er nog telkens mooie schenkingen binnen van personen en groepen die ons project willen steunen, waarvoor dank vanwege het ganse See and Smile team. Zondag jongstleden nog een mooie gift gekregen van de ronde tafel Gent 3!!!
Wel!!!! nog 14 dagen te gaan!!! Vertrek is voorzien op zondag 17 maart. Mijn hartje wordt al warm. Ik kijk er echt enorm naar uit!!! Maar wat een voorbereiding komt daarbij kijken!!!
Alle medicatie, instrumentensets, machinerie, verbanden, draad,…..
Moeten allen met referenties en aantallen gesorteerd en genoteerd worden op meeneemlijsten.
Dus eerst allerhande bestellingen plaatsen om ons gerief te kunnen meenemen die we daar nodig hebben!!! Daarna alles sorteren en verdelen over verschillende valiezen. Valiezen vullen en naamtekenen.
Dan nog niet te vergeten de knuffelbeertjes die we van iedereen ontvingen om mee te nemen. Elk kindje die een operatie zal ondergaan krijgt van ons een knuffelbeertje mee naar huis.
Gelukkig hebben we Elien onze secretaresse die zich ontfermt over:
Geen gemakkelijke taak om erop toe te zien dat iedereen op tijd al zijn formaliteiten heeft ingevuld. Good job Elien!!!
Gelukkig zijn er geen inentingen nodig!!! Wel malariapillen in te nemen. Ieder die reeds in Myanmar ( naar het schijnt nu terug Birma genaamd) is geweest vertelt mij dat het daar wondermooi is en de mensen supervriendelijk zijn.Meer daarover als ik terug ben.
Ik dank ieder van jullie nog eens persoonlijk om het voor mij mogelijk te maken eens mee te gaan op missie!!!
Voilà dit voor de voorbereiding en ik hou jullie op de hoogte hoe het daarginds verloopt. Ik weet niet of we daar internetverbinding hebben, Zoniet krijgen jullie een verslag van mij als we terug zijn.
Groetjes,
Carine