Verslag Myanmar 2014
Vertrek begon moeilijk dat belooft!!!
We waren al allen een beetje gestresseerd door de info die we op voorhand kregen van ter plaatse ivm slaapgelegenheden( matje en slaapzak moesten mee) en vervoer ter plaatse( helicopters enzo) enz,…
Aangekomen in de luchthaven van zaventem kregen we te horen dat onze vlucht 7u vertraging had omdat een werknemer van een van de 2 caterbedrijven gedood ( geplet tussen een muur en een vrachtwagen) werd op de tarmak. Personeel ging naar huis en er was geen eten noch drinken voor op de vliegtuigen voorzien. Vandaar de vertraging. Ons verpleegkundige Christel mocht voor het VTM nieuws een berichtje voor de camera nalaten en zo zijn we met See and Smile in het VTMnieuws van 13u gekomen.
Eindelijk Boarden en vertrekken met een tussenlanding in Frankfurt om eten en drinken op het vliegtuig te krijgen. Aangekomen in Bangkok moesten we allen op een latere vlucht naar Yangon waar we onze chartervlucht naar Homalin niet meer konden halen. Extra overnachting in Yangon en ‘s anderdaags op weg naar homalin ( onze eerste operatieplaats.)
Met een chartervlucht waar we allen juist inkonden komen we aan in Homalin.
Wie was mee
4 anesthesisten: Dr. Billiet, Dr. Van Dormael,Dr. De Kegel en Dr. Persijn
1 anesthesieverpleger Roel. Roel nam ook de coordinatie op zich wat het werk superveel vlotter deed verlopen. Kindjes zaten klaar als er een operatietafel vrijkwam kon die terug ingevuld worden,…
4 plastische chirurgen: 3 belgen Dr. Tonnard, Prof. Van Landuyt, Dr. Van Waes en 1 Dr. Van Tsjechie Dr. Thomas Kempna
2 oogartsen: Dr. De Wilde en Dr. Verhelst
3 verpleegkundigen, 2 voor Plastische : Christelle en Carine en 1 voor Ophtalmo : Chris
1 stomatologe in opleiding: Marguetta ( dochter van Thomas Kempna Plastisch chirurg)die iedereen assisteerde.
1 Stomatoloog Dr. Wilfried Vermout
1 niet medisch geschoolde persoon Martine vrouw van Dr. De Kegel die ter plaatse Engelse les gaf aan de kindjes in de school van de monikken .
Ik vond het een heel aangename groep. Dank aan allen om zo behulpzaam en enthousiast te zijn in soms erbarmelijke en moeilijke tijden.
Aankomst Homalin
Een dans van ter plaatse om ons te verwelkomen op de luchthaven. Prachtig!!!
Een kolomme van minstens 5 km staat ons op te wachten in Homalin. Langs de ene kant van de weg de jongens ,langs de andere kant de meisjes. Iedereen juichte ons toe we voelden ons echte koningen en koninginnen.
De Sayadaw ( hoogste bouddhist van Myanmar )reisde de ganse tijd met ons mee met een gevolg van vrijwillige helpers en donateurs en soms enkele prime ministers. Wat als gevolg had dat we dikwijls eens moesten stoppen voor een groepsfoto.( nu begrijpen we volledig wat die BV’s moeten meemaken want daar waren wij de BV’s.)
Vluchten
We namen in het totaal 12 vluchten gedurende onze 14 daagse trip. Vermoeiend. We werden met chartervluchten en legerHelikopters overal vervoerd. Een ganse ervaring op zich.
Zo’n legerhelikopter daar konden we juist met onze groep van 17 personen in met bagage. De heli’s waren russisch en 50 jaar oud. Ik denk niet dat dit verdere uitleg nodig heeft.
Juist voor vertrek kroop de piloot op de helicopter en begon te sleutelen aan de motor enorm geruststellend moet ik zeggen.
Het zicht over de natuur is wel wonderbaarlijk. We vlogen heel laag over rivieren en jungle en rijstvelden in de mountains zo naar Nanjung.
Ik vroeg mij af als we in de jungle zouden neerstorten van welke buik of billekes ik stukjes mocht nemen om te overleven.
Een unieke ervaring!!!
Operaties
Dit jaar hebben we op verschillende plaatsen moeten opereren. Wat het vermoeiender maakte met inpakken en uitpakken en opnieuw al onze tafels, doekjes, dekens ,zuigers,enz… Te moeten vragen als we toekwamen.
Het merendeel kwam mee van Homalin met de helicopter omdat ze daar in La Hay niets hadden van materiaal. We hadden lijst moeten opmaken op voorhand van wat er allemaal meemoest met helicopter.
Om niet te zeggen alles. Zuurstofflessen, instrumententafels,zuigers coagulatietoestellen kortom alles moest meekomen met die helikopters want we gingen naar onbereikbaar gebied.
Iedereen heeft fantastisch hard gewerkt. Zowel de ophtalmologen als de plastisch chirurgen.
Accomodatie
Dit jaar echt erbarmelijk. Verschillende plaatsen zonder stromend water. ( vochtige doekjes waren gelukkig van de partij) Kamers per 6 met in de badkamer een grote gevulde kom met water en een klein kommetje om ons te wassen. Spiegel was er dikwijls niet bij. Toilet doortrekken onmogelijk, maar het ergste vond ik geen stromend water en geen afloop waardoor we met onze plastieken slippers aan toch nog in het vuil water van de anderen moesten staan om naar toilet te kunnen gaan. Op verschillende plaatsen werden we geconfronteerd met franse toiletten. Zijnde gaten in de grond wat voor sommigen niet bevorderlijk was voor de darmwerking.
Slapen op onze mat met slaapzak. We sliepen op het einde met 6 vrouwen samen als sardienen op elkaar geplakt. Als de ene zich draaide moest de andere zich meedraaien. De elektrische generators ronkten gans de nacht naast ons oren en het bidden van de bouddhisten die ook gans de nacht doorging door de micro. Kortom niet slapen dus. En dan nog gezwegen van de snurkgeluiden die elkaar aflosten.
Electriciteit werd algemeen geregeld. Om 18u donker maar pas om 19u electric dus we zaten 1uur in de donker. ‘smorgens opstaan om 6u maar pas electric om 7u15 maar dan moesten we reeds aan ontbijtafel zitten. Dus wassen en douchen gebeurde onder zaklamplicht. Misschien best dat we alleen maar konden ruiken en niet konden zien hoe vuil we eruit zagen.
Als we dan wel konden douchen was het ijskoud water want we zaten in de Bergen dus ‘smorgensvroeg kwamen er kreten vanuit alle badkamers. Ze zeggen dat het goed is voor ons velleke. Enfin we troostten ons toch met deze gedachte.
Wat zijn we toch bedorven in ons Belgielandje.
Food
Zoals de gewoonte in Myanmar. ‘smorgens, ‘smiddags en’savonds rijst met brokjes vlees (we weten niet of we hond,aap, geit of muskusrat aten maar het smaakt als je honger hebt)of vis. Groenten en fruit. Er is zeker geen obesitas te bespeuren onder de mensen want graan ( brood) en kaas is daar niet te vinden.
Lekkere thee en fruit wel.
De mensen ook al hebben ze niets, ze hebben geen honger. Voor iedereeen is er genoeg.
Ambiance
1/ Dit jaar hebben we gekaart tot we erbij neervielen. ‘s avonds gezellig met z’n allen. Alhoewel de mannen (zoals ze zelf beweren) niet strategisch konden nadenken over hun kaartspel als vrouwen meespeelden, hebben we toch ons manneke kunnen staan.
2/ Dit jaar ipv Whisky sour om de darmflora op punt te houden en de beestjes te doden was het gin/pompelmoes en vodka/mandarin. Alsook een goed slaapmutske voor het slapen gaan. Was dit jaar wel een must.
3/ De wilde verhalen van Prof. Van Landuyt waren natuurlijk ook van de partij.
4/ Dit jaar hadden we geen Tom cruise mee maar Brad Pit. Onze jongste plastische chirurg Dr. Van Waes had success bij de birmeeskes. ( Groot en blank!!!!)
4/ in Homalin vonden we een lokale bar waar we karaoke konden zingen. Awesome!!! Iedereen uit volle borst zodanig luid dat diegene die reeds sliepen er van wakker werden.
5/Een lokaal festival waar we na de ricewine dat we opgegoten kregen moesten meedansen met de lokale bevolking rond een gigantisch kampvuur. Fantastische ervaring!!!
6/ last but not least kregen we van de Sayadaw een uiteenzetting over het bouddhisme. Hij wordt veel gevraagd om dit te doen maar weigert dit. Voor onze groep een fantastische uiteenzetting over de 10 geboden van het bouddhisme.
Called The 10 perfections
1/ generosity
2/ discipline
3/renounciation( not being attached)
4/Wisdom
5/Endeavor( to try something)
6/Patience
7/Truth
8/Resolution
9/loving kindness
10/Equanimity(stay calm in difficult times)
Tof om met het weinige dat we hadden toch plezier te maken, om ons bezig te houden.
Wist je datjes
-Wist je dat yangon de hoofdstad van Myanmar uit 10 000 000 inwoners bestond en 7 jaar geleden nog bestond uit aardeweggetjes. De expantie is enorm
-Wist je dat er maar 40 toeristen per jaar in Nagaland binnenmogen waarvan wij reeds met 17 waren..
-Wist je dat de toersiten die in Nanyung vertoefden voor het Festival 2000 euro betaalden en 3 dagen in terreinwagens gezeten hebben om er te geraken en dat wij er gratis met legerhelikopters gebracht zijn.
-Wist je dat we dit jaar terug 282 mensen hebben kunnen helpen en gelukkig gemaakt hebben. Patienten van Plastische chirurgen en Ophtalmologen samen.
-Wist je dat het gevoel onbeschrijfelijk is om de glinsterende oogjes van de kindjes te zien die geopereerd werden en de dankbaarheid van de papa’s en de mama’s.
-Wist je dat we dit jaar 250 pluchen beertjes uitgedeeld hebben ter plaatse
-Wist je dat de Sayadaw de ganse 14 dagen met ons mee was op stap.
-Wist je dat in La Hey de mensen geloven in de natuur en dachten dat wij tovenaars waren als we de kindjes opereerden.
-Wist je dat ik het ondanks alles superfantastisch vond.
-Wist je dat The past is history
The future is Mistery
Today is a gift that’s why it is called present
Jesutemale !!!!!(Dank!!!!)
Ik zou langs deze weg alle sponsors groot en klein willen danken voor hun generositeit ( regel 1 van het bouddhisme) Want door jullie kunnen we die missies waarmaken en zoveel kindjes en volwassenen gelukkig maken. 282 x dank!!!!!!!
Zonder sponsors en vrijwilligers is dit niet mogelijk!!!!
Ook dank aan allen die meewaren want dit jaar was het leven in erbarmelijke toestanden ivm sanitair en slaapplaats. Geen minuutje privacy gedurende 14 dagen en iedereen bleef enthousiast en positief ingesteld. Een groep met 1 doel voor ogen. Waar het motto in bouddhistentaal was Patience en loving kindness. Super!
Het See and Smile Myanmar missie Team deelneemster Carine Decorte.