Hallo !
We zijn weer thuis in ons grijze regenachtige Belgiė, terug van het
zonnige, mooie maar arme Madagascar.
De bevolking in Fiana is in het algemeen iets minder arm dan in Gitega
(Burundi). Er is veel meer landbouw en er zijn veel rijst en thee
plantages. De mensen bewerken het land met werktuigen die getrokken
worden door zebu’s (een soort koeien ) die je er veel ziet.Zowel
mannen als vrouwen en kinderen helpen mee op de rijstvelden. Stenen
bakken en houtskool maken zie je ook zowat overal. Daarnaast kweken ze
wat groenten en fruit en de meeste hebben ook kippen. Ze verkopen dit
alles alle dagen op marktjes of naast de straat.
Meer dan de helft van de bevolking loopt in lompen !
Maar als bij ons komen voor een behandeling lenen ze kleren, de mensen
hebben een zekere fierheid.
Het pijnlijkste zijn de straat kinderen. Zuster Isabelle probeert deze
zoveel mogelijk in goede banen te lijden en naar school te sturen wat
geen eenvoudige opdracht is.
Ook zij zorgde ervoor dat we daar konden werken. En gezien het vele
werk dat we daar konden verrichten , elke dag massa’s consultaties,
vele brillen werden aangepast, operatie’s van ‘s morgens tot ‘s avonds
weten we dat onze missie geslaagd is!
Zaterdag hebben we onze zaal afgesloten, maar de zuster smeekte dat we
volgend jaar willen terug komen, ze waren ons zeer dankbaar en wij
zeer tevreden als we terugblikken op ons werk en hopen dat het verder
kan gezet worden.
We danken nogmaals de vele mensen die met ons mee leefden, ook de
mensen die ons materiaal gaven om de werking mogelijk te maken want
zonder materiaal is een missie niet mogelijk.
Nogmaals dank van ons allen
Steven ,Dirk ,Mia ,An ,Els ,Martine
en mezelf Martine