Missie Marokko:
Deze voormiddag nog 5 cataract operaties uitgevoerd en de postoperatieve controles afgewerkt. Ook de tandartsen moesten om 13u de deuren sluiten. Het is lastig te zien hoeveel mensen we hier geen consultatie kunnen bieden. En zeker wetende dat velen van enorm ver afgereist zijn in de hoop geholpen te worden. Maar onze tijd zit erop in Bouarfa. Hopelijk voor hen komt er gauw weer een missie. We zetten de onze vanaf vandaag verder in Errachidia.
Martine D’hondt
Missie Marokko tandartsen:
De twee tolken, Line en ik stappen het gezondheidscentrum van Bouarfa binnen. Een bontgekleurde wachtende massa kijkt ons verwachtingsvol aan. Het startschot voor een drukke dag is gegeven. Er blijken al 85 patiënten op de lijst te staan om bij ons tandheelkundige zorgen te krijgen. Onmogelijk om met twee tandartsen al die mensen op een dag te behandelen. De tolken vertalen en helpen waar ze kunnen, Malika steriliseert, wij behandelen. Lopende bandwerk: tandsteen verwijderen, heel af en toe een (voorlopige) vulling en vooral erg veel extracties vullen onze dag rijkelijk. Veel lachende gezichten en bijhorende knuffels. De dankbaarheid is enorm.
Rond 20u wandelt onze laatste patiënt de deur van het kabinet uit.
Uitgeput stranden we onderweg naar onze verblijfplaats op een terrasje voor een verse appelsiensap.
Parmentier Griet
Missie marokko:
Na 2 dagen meelopen in de operatiezaal, is het tijd voor een 1e verslag. Eenmaal aangekomen zag alles er veelbelovend uit. Grondig uitgerust met inbegrip van geweldige lokale verplegers (foto). De eerste operatie kon meteen van start gaan! … Tot de elektriciteit het liet afweten. Zeker vijf keer moest onze chirurg het werk neerleggen tijdens die allereerste operatie. Gelukkig is het bij die ene operatie gebleven en is elke patiënt ons vandaag heel vrolijk komen bedanken. Ikzelf heb intussen al heel wat bijgeleerd als het aankomt op de 2 werelden tijdens de operatie. Marnix en Martine met hun perfect steriele instrumenten en langs de andere kant in een boog eromheen ik met mijn zelfbewuste besmettelijkheid. De patiënten blijven komen en gaan, dus nu mijn bed in en morgen er weer tegenaan!
Ellis
Dag 2 en 3 missie
250 patienten bij de oogartsen, 70 bij de tandartsen, 13 operaties en heel wat brillen: dat is ons resultaat van de eerste 2 dagen! Na lang te hebben toegeleefd naar de missie, voelde het goed om eraan te beginnen. Christine stelt de diagnose en bepaalt het beleid, Marnix en Martine zijn te vinden aan de operatietafel en de dames van vzw cactus vervullen de onmisbare taak van tolk en opticien. Als student hebben wijzelf al heel wat bijgeleerd op vlak van kennis en handvaardigheid. Bert, Matthias en Emmely staan in voor anamnese, bedienen van het refractietoestel en meten van de oogdruk, terwijl Ellis te vinden is in het OK. De lokale artsen steken ook een handje toe, maar het mentaliteitsverschil maakt het nu en dan moeilijk. De chaos van in het begin heeft zich al gauw omgevormd tot een goed geoliede machine! Ik denk dat we, al zeg ik het zelf, heel trots mogen zijn op het ganse team!
Zelfs na die 2 dagen is het voor mij al een ervaring:. Patienten komen met zoveel geduld (uren wachten en soms meer dan 200 km reizen) naar hier en keren met nog meer dankbaarheid terug naar huis. Onvoorstelbaar.. Dat geeft energie voor de komende 2 weken en verder!
Emmely Genouw
T staat al lang op mijn Bucket list: meegaan met een humanitaire organisatie als tandarts. Et voilà, de kans biedt zich aan en ik grijp ze. Wel spannend want ik weet absoluut niet wat er kan verwacht worden qua verzorgingsnood, werkomstandigheden, werkdruk, verwachtingen van de patiënten, communicatie met de patiënten, onze leefomstandigheden. Het land en de mensen zijn me enkel bekend als toerist.
Deze missie ging naar Mindat een dorp op een afgelegen bergtop in de Chin staat en Myitkina in de Kachin staat nabij de Chinese grens.