Een samenvatting van de live verslagen vanuit Uganda februari 2013
Vandaag hebben we Fedor uitgewuifd. De cataractoperaties zijn heel vlot verlopen in een rustige , aangename sfeer. Nu we goed op elkaar ingesteld waren, hebben we de operatiezaal klaar gezet voor Marnix. Het was de laatste operatiedag en deze is ook vlot verlopen.
Het was een zeer aangename samenwerking met Fedor, Roland (anesthesist), Marnix en de twee inlandse operatieverpleegkudigen. De twee lokale verpleegkundigen hebben ons heel goed bijgestaan.
’s Avonds hebben we met de hele ploeg een afscheidsdrink gehouden in het Mountains of the Moon Hotel. Erna nog ons laatste avondmaal waar we logeren om op zondagochtend te vertrekken richting Kampala, hoofdstad van Uganda. Op maandag wordt het vliegtuig van Ethiopian Airlines genomen.
Ann Van De Walle
Vandaag op externe outreach consultatie in verder gelegen Health Centrum gegaan en inderdaad onze chauffeur was stipt op tijd dus 8u30 vertrokken naar het hospitaal om de operatieploeg te brengen,nog enige consulten gedaan voor Jothan van moeilijke gevallen en dan opweg naar Bukuku.
De opkomst was bijzonder groot. Ons lokaal ingericht door overal tafels en stoelen te zoeken om in team met 4 personen te kunnen werken:de lokaleverpleegster neemt de visus,Dr Marnix doet spleetlamp onderzoek, opticienne Evelien geeft (lees)bril; en ik dan nog de oogfundus. Echter één groot probleem: er is geen electriciteit in het gebouw. In een verder gelegen is er een lokaaltje waar er bevallingen uitgevoerd worden en is er zonneenergie!! Letterlijk onze batterijen opgeladen en aldus konden we toch opstarten na heel wat over en weer geloop.
Eens gestart konden we zeer efficiënt 97 patiënten zien in 1 dag.
Fransien Van Wing
De week begon met de controles van de operaties van zaterdag. We hadden die ook al op zondagmorgen gezien met de pile-lamp, aangezien de sleutel van de consultatie “zoek”was. De oude Zeiss-spleetlamp werkte goed, het was wel even wennen aan het wiel om de tafel op en neer te laten gaan. De patiënten die te klein zijn van gestalte gaan op de knieën op het stoeltje zitten.
Daarna naar het operatiekwartier bestaande uit drie vertrekken. Onze anesthesist had al voor zichzelf het grootste vertrek ingenomen voor zijn peribulbaire en Hoonan-ballon. In hetzelfde vertrek staat heel onze voorraad uitgestald, en bovendien is dat ook de eetplaats. Het kleinere vertrek is dan de operatiezaal, met een tafel die enkel in Trendelenburg en omgekeerd kan, een Zeiss-microscoop type OpMi1, een sterilisator, een pompsteen, een paar materiaaltafeltjes ( inderdaad tjes ) en voor de rest ook nog wat plaats om te circuleren. Het derde vertrekje is een gangetje dat kan dienst doen als omkleedruimte met annex een soort sanitaire voorziening.
De patiënten komen goed gedilateerd binnen en blijken allemaal een totale witte cataract te vertonen. Gelukkig hebben we voldoende vision blue mee, we zijn er wel zuinig mee, idem dito met de methylcellulose. Dank zij de gedegen kunde van onze ongeëvenaarde Ann, die op onnavolgbare wijze goochelt met haar operatiesets, die alles weet liggen, en die oneindig veel geduld aan de dag legt, – behalve voor haar locale collega’s als die de vuile boel niet opruimen en ze zich moreel verplicht voelt om het dan maar zelf te doen, – zijn we er in geslaagd om acht moeilijke, of zeg maar zeer moeilijke, cataracten te opereren tussen laat ons zeggen 10u30 ’s morgens (Afrikaans uur!) en 20u30 ’s avonds.
Met een pauze van ongeveer anderhalf uur voor de lunch, bestaande uit een aantal min (kookbananen) of meer (patates douces, witte en bruine rijst, boelie) geapprecieerde locale specialiteiten. Moe en bezweet probeerden we onze chauffeur te bereiken om ons naar het hotel te brengen, maar die gaf niet thuis. Na een uurtje wachten kwam dan uiteindelijk een taxi aan die het hotel had gecharterd. Avondmaal om 22 uur. Onder het muskietennet om 23 uur.
Fedor Platteau
6e Dag.
Vandaag zijn we naar Kibiito gereden. Andere plaats, andere ervaring. We hebben een 70tal patiënten gezien. De meeste mensen waren nog in traditionele kleren gekleed. Zeer mooi om te zien!
De meeste mensen die we vandaag geholpen hebben waren ons zeer dankbaar. Ze hebben zelfs voor ons gebeden uit dankbaarheid.
In deze streek waren er veel kinderen die last hadden van rode en jeukende ogen. De inwoners maakte zelf hun medicatie van sap van planten. Deze sap gaf veel irritatie aan de ogen van de kinderen.
’s Middags zijn we in een plaatselijk “restaurant” gaan eten. Het eten werd buiten op de openhaard gemaakt. We hebben rijst met vlees gekregen. Het eten was redelijk lekker.
Na een drukke dag zijn we tegen 19u terug naar ons hotel gereden waar ons een lekkere maaltijd te wachten stond. Het was een zeer boeiende dag.
Evelien Van Oerle
Eerste werkdagen zijn ondertussen voorbij in Uganda. Zoals meestal verloopt de opstart met moeilijkheden, bv chauffeur die ons geregeld 1h laat wachten om ons van het logement naar de kliniek te brengen. Wel voldoende operatiecasussen, voor screening gaan we naar Kibito. Greetings from Uganda,
Marnix Cleays
