We starten iedere morgen met de controles van de geopereerde patiënten. Ze komen meestal met een smile binnen. Ze zijn tevreden over hun oogstand en wij ook.
Het verwondert ons dat ze zelden een pijnstiller nodig hebben.
Daarna plannen we de nieuwe patiënten en loopt onze operatielijst weer vol.
Af en toe zien we op de consultatie niet alledaagse pathologieen en overleggen we samen hoe we dit kunnen oplossen.
Vandaag weer een drukke dag in Kabgayi. Een 50-tal patiënten werden onderzocht en er werden weer een 20-tal patiënten geopereerd.
Bovendien verschijnen we binnenkort in de Rwandese krant: een journalist kwam het strabisme-team interviewen. We stelden de werking van See & Smile uitgebreid voor.
We hebben moeten beloven om volgend jaar terug te komen.
Het see and smile rwanda missie team
Liesbet Dierickx
Ook dit jaar brengt Stef Bos terug en concert ten voordele voor vzw See&Smile.
In 2014 deed hij dit ook al in de opera te Gent, dit was een fantastisch uitverkocht concert waar velen nog over spreken.
Wil u er in februari 2017 ook bij zijn, dan kan u hieronder meer informatie vinden over de verschillende tickets:
Indien u VIP-arrangement neemt, gaat dit integraal naar het goede doel Vzw See&Smile
BESTEL NU HIER TICKETS
Kan u op onze benefietavond niet aanwezig zijn, is het ook mogelijk om steunkaarten aan te kopen.
De tarief van een steunkaart is 15€.
Gelieve bij de vermelding op de overschrijving te noteren ‘donatie’ met het aantal steunkaarten, erna ontvangt u een fiscaal attest vanaf 40€
Gelieve hiervoor onderstaande rekening nummer te gebruiken
IBAN: BE30 6451 2772 7211
BIC: JVBABE22
Bank van Breda
Condédreef 73
8500 Kortrijk
verdeeld over onze koffers. We nemen een extra lading brilmonturen mee.
We verwachten weer een grote toeloop schele patienten van alle leeftijden. Ze
worden opgeroepen via de lokale radio om vanaf 1 december langs te komen
voor onderzoek en operatie.
Wij zijn er klaar voor.
Ons enthousiast team: Katrien, Francine, Karlien, Liesbet, Marianne en Lieve
Missie Tanzania:
We zijn ondertussen donderdag en de missie loopt stilletjes aan op zijn einde. Deze week was een fantastische ervaring met uiteenlopende emoties en enorme veel voldoening. Wortelresten, afgebroken en gecarieerde tanden, melktandjes, tanden met abcessen en wijsheidstanden gaan er vlotjes uit met een gemiddeld tempo van 100 tanden per dag. Alle leeftijden passeren onze stoelen en tafels en dit steeds in een ontspannen sfeer. De stralende gezichten en de enormedankbaarheid geven ons een extra boost om het nog beter te doen. Jammer genoeg zijn we beperkt in onze behandelingen omwille van een gebrek aan middelen, uitrusting en materialen. De lokale tandarts volgt zo veel mogelijk mee en zo hopen we de kwaliteit van tandheelkundige zorg in Nzihi te verbeteren. Tegelijk is ze voor ons ook van onmisbare waarde wat betreft de communicatie met de lokale bevolking (Swahili – Engels). Wanneer onze armspieren even rust nodig hebben als gevolg van de lange wortels en het sterke bot, gaven we poetsintructies aan de schattige kindjes. Elkeen die we zagen kreeg van ons een aangepaste tandenborstel en tandpasta. We konden onze lach niet inhouden toen we zagen dat eentje de boodschap niet goed begrepen had en de grond ermee poetste. Wij gaan er nog twee dagen vol enthousiasme kei hard tegenaan. De woordjes funga (sluit), fungua (open), karibu kiti (zet u) en unaumwa (pijn) zullen nog veel vallen. Vele groetjes van de daktari kwa meno’s Myriam, Kim en Laura
Missie Tanzania:
Onwennig en vrij gespannen maar met volle moed trokken we mee met het oogteam. Ondanks de deskundige spoedbriefing met alle ervaringen van het eerste team was het alsof het onze eerste schooldag was.
Nele en Katrien
We schrokken danig van de massale opkomst: kleintjes van 7 maand tot een oudje die niet wist hóe oud ze was. Het heeft enige tijd geduurd om onze draai te vinden bij onze taak: enerzijds de intake via de onmisbare hulp van de lokale tolken en anderzijds een vereenvoudigd oogonderzoek.Voor de meesten werd de hoop uiteindelijk ingelost en dit dankzij fantastisch teamwork van Linde, Olivia, Annemie, Hilde, Chriske, Katrien en Gregory.
Bewonderenswaardig is het oeverloze geduld tijdens het wachten, een typerende gelatenheid maar bovenal de grootse dankbaarheid!
Het is echt graag gedaan oftewel ‘Karibu’!
Nele en Katrien
Missie Tanzania:
Vertrek van de 2 de groep richting Tanzania om de andere groep bij te staan
Missie Tanzania:
Deze ochtend vol energie naar dispensarium doorheen stoffige straatjes van dorpje vol kleurrijke mensen. Op het plein verwelkomd door honderden mensen die het geduld hadden uren te wachten in felle zon voor zowel de oogartsen als de tandartsen. Kindjes die zich presenteerden met congenitaal cataract, chlamydia infecties, vernale keratoconjunctivitiden. Oudere mensen met diabetische retinopathie, mature cataracten. Ze zien minder dan 1/20. Niet te geloven. We kunnen hen gelukkig helpen met een cataractingreep. We konden ook mensen gelukkig maken met leesbrillen en myope brillen. Gewerkt van 8 tot 19 uur. Sommige mensen moeten morgen terug komen. Een dag vol emoties.
Groeten Joanna S&S team Tanzania
Missie Tanzania oktober 2016.
21/10/2016:
Nog 1 keer slapen, Tanzania loert al om de hoek…een nieuw
avontuur in het vooruitzicht.
De valiezen zijn goed gevuld met materiaal, de deelnemers hun
harten met warmte, genegenheid en zorgzaamheid…., de missie kan
starten!
Met een zekere opwinding kijk ik weer zo uit naar een teamwerk waar vele
handen samen vele ogen doen glinsteren en lippen laten glimlachen.
Het wonder van stil geluk om wat we voor mekaar en voor diegenen met mindere kansen kunnen betekenen, zal weer een feit worden….
Ik wil nu al aan alle deelnemers zeggen hoe blij ik ben dit stil geluk met jullie te mogen delen.
Ik wens ieder van jullie een knal missie…
See and Smile…kijk en glimlach…en vooral…geniet van het warm gevoel!
Jullie missiemaatje,
Chriske.
See And Smile: missie Ethiopië (Adigrad)
In september 2016 trok een groep studenten geneeskunde, enkele oogartsen, tandartsen en verpleegkundigen op missie naar Adigrad. Om alles vlot te laten verlopen, is er nood aan een nauwgezette voorbereiding. Deze werd verzorgd door Marnix, Martine en Caroline. Marnix ging op prospectie en zorgde voor een veilig verblijf in een klooster bij zeer gastvrije paters. Dankzij Martine had iedereen een goed gevulde valies bij de hand. Caroline tot slot zorgde, dankzij haar mailtjes, ervoor dat iedereen voldoende proviand mee had zodat we sterk stonden om ons beste beentje te kunnen voorzetten ter plaatse.
Eenmaal aangekomen in Ethiopië passeerden we uitgedost in onze groene See And Smile T-shirt vlotjes de douane. De dag van onze aankomst bleek bovendien een heuse feestdag te zijn. We bleken namelijk te arriveren op 1 januari 2009. Op de weg naar ons verblijf heeft het land ons reeds een eerste keer aangenaam verrast. Het land bleek te beschikken over tal van mooie groene landschappen in combinatie met prachtige vergezichten. Tijdens de latere uitstappen naar onder andere de vulkaan Erta Ale en de kerken uitgehouwen in de rotsen bevestigden alleen nog maar over welke prachtige natuurlijke rijkdommen het land beschikt. Ook het aangename klimaat samen met de gastvrije en vriendelijke mensen deden de zin om aan het avontuur te beginnen alleen maar toenemen.
Aangekomen in ons verblijf bij de paters in Adigrad kreeg iedereen zijn eigen kamer toegewezen. Elke kamer beschikte daarenboven over een eigen badkamer. Dit bleek achteraf geen overbodige luxe gezien onze magen niet altijd even resistent bleken te zijn tegen de lokale bereidingen. Het ontbijt bij de paters en de bisschop was alvast ruimschoots voldoende. De paters probeerden ons verblijf alvast zo comfortabel mogelijk te maken met lekkere broodjes en met heerlijke zelfgemaakte koffie. Niets was hen teveel gevraagd. Ze zorgen werkelijk voor alles: zo brachten ze ons naar de lokale markt of het ziekenhuis en stonden ze ons te woord bij alle mogelijke vragen. Kortom een veilige thuishaven voor ons allen.
De eigenlijke missie startten we in het ziekenhuis van Adigrat. We werkten er samen met de ophthalmological nurse en de plaatselijke chirurg. De consultaties draaiden op volle toeren. In een dag bleek het heel normaal te zijn om tussen de 150 en de 200 patiënten te zien. Gelukkig bleek het ziekenhuis uitgerust te zijn met onder andere een excellente spleetlamp en operatiemicroscoop. Tal van pathologieën passeerde de revue: pterygiums om u tegen te zeggen, onspiegelbare subcapsularis plaques, verloren ogen in pthysis, Herbert pits bij Chlamydia, Horner Trantas dots bij uitgesproken vernale keratoconjunctivitis enzoverder. Ook in het operatiekwartier was het alle hens aan dek. Er werd zo hard mogelijk gewerkt om zoveel mogelijk mensen van hun blindheid te verhelpen dit aan de hand van cataractchirurgie en pterygium excisie. Het feit dat we “See and Smile” nu ook in de praktijk konden omzetten zorgde voor een enorm goed gevoel en de zin om er elke dag opnieuw in te vliegen.
Tot slot deden ook de tandartsen een stevige duit in het zakje. Zij verrichten tal van tandextracties en dienden tevens kilo’s tandsteen te verwijderen. Om de mensen van verder onheil te besparen werden er bovendien heel wat tandenborstels uitgedeeld.
Ook buiten het ziekenhuis sloegen we onze tent op. Zo trokken we ook naar meer afgelegen health centers, waaronder Fatsj, Bizet, Kilat, … Ondanks de taalbarrière en het ontbreken van stroom slaagden we er ook hier in om prachtig werk te verrichten. Ons team werd met de dag efficiënter en raakte steeds beter op elkaar ingespeeld waardoor we het maximale uit elke dag konden halen. Ook hier konden we genieten van mensen die voor het eerst een bril konden opzetten en op die manier letterlijk konden kijken naar een nieuwe wereld die voor hen open ging. De kamerbrede glimlach van deze mensen in combinatie met de vele onverstaanbare bedankingen overstegen alvast elke taalbarrière en bezorgden ons alvast ook een goed gevoel.
De twee weken zijn voorbij gevlogen. Voor we het goed en wel beseften waren we al aangekomen op het einde van de missie. De CEO van het ziekenhuis bedankte ons uitgebreid voor de geleverde inspanningen tijdens een heuse bedankingsceremonie met onder andere brood, popcorn, koffie en een prachtig souvenir namelijk een handgeweven mandje als geschenk.
Ons avontuur zit er helaas al op maar de missie daar ter plaatse is alvast nog niet ten einde. Honderden mensen wachten daar met spanning op de terugkomst van See and Smile. Wij deden alvast een inspanning om zoveel mogelijk mensen te helpen en vertrokken dan ook naar huis met een rugzak vol mooie herinneringen.