Annemie Descheemaeker nam met See and Smile vzw deel aan een medische zending in Lalibela in Ethiopië.
Zij brengt samen met haar man Lucien Vandenbroucke in een boeiende fotoreportage verslag uit van de zending en van de toeristische rondreis die daarop volgde.
Afspraak op 24 oktober om 19u30’ in De L!ink, Dorpsplein 17 te Sint Eloois Winkel.
De opbrengst gaat volledig naar See and Smile vzw
Toegang 5 €
Liefst inschrijven via mail: lucien.annemie@skynet.be of tel. 0476 77 82 78
Met de samenwerking van Novartis wordt See&Smile geholpen bij het inzamelen van oude brillen voor hun humanitaire missies, Novartis zorgde voor leuke eyecatching boxen die binnenkort bij oogartsen in gebruik worden gesteld.
Missie Marokko september 2017 zit erop.
Wat een ervaring!
Met 1255 patiënten die op consultatie kwamen om hun ogen te laten nakijken, 85 oogoperaties, 471 patiënten die bij de tandartsen aanklopten waarbij er 885 tanden getrokken werden, kunnen we zeggen dat dit een zeer geslaagde missie was!
We kunnen met een goed gevoel terugblikken op deze missie.
We vonden het een fantastische ervaring en heel blij dat we erbij waren!
Groetjes & dank,
Isabelle en Katoo
Een ochtend die begon in de mist bracht ons gisteren in het dorpje Rasmouka, wat “hoofd van de Uil” betekent. Aan tandheelkundige zorgen een grote nood hier! De foto’s spreken boekdelen. Wortelresten, abcessen, écht catastrofale gebitten… Misschien de Uil die ongeluk brengt, zoals men hier gelooft? Wij zijn alvast zeker dat ‘t aan de bakstenen suiker ligt die hier dagelijks in overvloed worden geconsumeerd. Wanneer wij verzoeken ons suikervrije thee te serveren wordt er toch “maar 1” blok suiker in de kan gegooid. Wetende dat men suiker hier als een zuiverend goedje beschouwt, kunnen wij als tandarts vooral focussen op poetsgedrag en zuiveren wij de monden met onze extractietangen.
Intussen stonden Steven, Maxim en Nadine hun mannetje in Tiznit. Hoofdzakelijk cataract-ingrepen bij een ouder publiek, de 16-jarige keeper die een bal in zijn oog kreeg was de uitzondering.
Een drukke dag met heel dankbare patiënten die gespijsd werd met een heerlijke traditionele maaltijd en lekkere (zoete, wat dacht je!) tussendoortjes voorzien door de dankbare lokale overheid.
Iedereen content!
Manon, Astrid, Karlien en Line
Missie Marokko:
Dag 10
6h45 : het eeuwig vervloekende ochtendgeluid, die onze schoonheidsslaap verstoort en het startschot geeft voor een nieuwe dag vol uitdagende, maar leerrijke ervaringen. Voor de verandering geen opgewekte Serhat, die de voorbije dagen voor het ochtendgloren wakker werd, maar net als ons vandaag met kleine oogjes onder de lakens wakker wordt. Slaat de vermoeidheid dan toch toe bij die man? Het lijkt haast onvoorstelbaar.
Aan het ontbijt schuift een voor een iedereen aan tafel, de ene al frisser dan de andere ( schuldig ). Een overheerlijke Marokkaanse omelet is dan ook een erg welgekomen verassing voor enkelen onder ons.
De valiezen met het broodnodige medisch materiaal wordt door de verantwoordelijken onder ons verzameld en de bus op gesjouwd. Wanneer de nieuwe tandartsen uiteindelijk ook hun weg naar de bus weten te vinden voor hun eerste verplaatsing, is dit het sein voor onze chauffeur Mohamed om de motoren te starten en ons op baan te begeven. En route!
Een uurtje later, waarin sommigen hun schoonheidsslaapje gezapig verder zetten om optimaal voor de dag te kunnen komen, kwamen de motoren tot stilstand. Bestemming van dienst : Anzi
Wat in eerste opzicht een riant gebouw leek, ideaal voor onze medische opstelling, bleek uiteindelijk een heel huzarenstukje om praktisch te organiseren.
Deze keer geen weergalmende kreten van pijn, vanwege getrokken tanden, doorheen de uithoeken van het gebouw. De tandartsen van dienst werden naar de achterkant van het complex begeleid, ver weg van de nieuwsgierige ogen en oren van wij oogartsen en hulpverleners.
Zoals in alles was het begin zoeken, maar geleidelijk baanden we ons een weg tussen de vele patiënten, met vandaag een bijzonder grote aanhang van enorm zware cataracten. Ons werk en gedrevenheid werden beloond en tegen het lunch appel kon reeds een groot deel van de patiënten op hun weg geholpen worden. De maaltijd was een welgekomen periode van rust en een uitstekende mogelijkheid om onze suikerdepleties opnieuw rijkelijk aan te vullen. Tienmaal is scheepsrecht: een overheerlijke Tajine werd ons geserveerd.
Na de maaltijd van hetzelfde laken een pak, terug zoveel patienten, maar oefening baart kunst en zo leidde goed georganiseerd teamwork opnieuw tot resultaat, waardoor de dag onder het oculair team afgesloten werd met een 114 verzorgde patiënten!
Na afloop werd het medisch team van arts tot tolk en zelfs security opgetrommeld om een koekje en een theetje, “sucré s’il vous plaît”, te nuttigen op de goede afloop. We werden uitgebreid bedankt door de verantwoordelijken van het organisatorisch comité die dit prachtige lokale project hier vandaag, in het verleden en in de toekomst op poten helpen stellen, met de specifieke nadruk op cataractpatiënten.
We vergeten ook zeker niet het prachtige woordje dat Serhat aan hen richtte! Bedankt Serhat voor de gevleugelde woorden!
Moi aussi je veux vous remercier pour l’acceuil et votre aide aujourd’hui. Votre gentilesse et le petit déjeuner et repas délicieux. Je vous souhaite une bonne continuation de votre projet!!
Uiteindelijk werd het tijd om huiswaarts richting Tiznit te keren, maar niet zonder de noodzakelijke souvenirs: groepsfoto’s! We keerden moe, maar heel erg voldaan naar huis!
Arthur
Missie Marokko, regio Tiznit week 1:
Na onze voorbereidingen van gisteren konden we deze maandagochtend vlot van start gaan.
De patiënten kwamen met mondjesmaat toe, maar vonden na enkele uren wel vlot de weg naar maison Bani te Tiznit.
Zowel de oog- als tandartsen hadden de handen vol.
Gelukkig kregen we de hulp van enkele studenten verpleegkunde die voor ons het Berbers en Arabisch vertaalden.
Moe, maar voldaan zit de groep ‘s avonds na te keuvelen over de eerste dag en zijn verhalen.
Op dinsdag vertrekken we naar een afgelegen bergdorp waar er een grote toestroom verwacht wordt
Beslama Astrid & Manon
Zaterdag 9 september is het eindelijk zo ver, dan vertrekt groep 1 naar Tiznit. Één week later komt groep 2 ons vergezellen, waardoor de missie in totaal 20 vrijwilligers zal tellen.
Het team bestaat zowel uit oogartsen als tandartsen, een anesthesist, verpleegkundigen, oogartsassistenten en studenten.
Ik denk dat ik voor de hele groep mag spreken, als ik zeg dat we ernaar uitkijken.
Katoo
