video overzicht missie Ethiopië, zie facebook pagina SeeandSmile.
08
OctMissie Ethiopië
Comments Off on Missie Ethiopië
Welkom op de See & Smile website
All posts in Afgelopen Missies
07
OctVerslag missie Ethiopië
Comments Off on Verslag missie Ethiopië
See And Smile: missie Ethiopië (Adigrad)
In september 2016 trok een groep studenten geneeskunde, enkele oogartsen, tandartsen en verpleegkundigen op missie naar Adigrad. Om alles vlot te laten verlopen, is er nood aan een nauwgezette voorbereiding. Deze werd verzorgd door Marnix, Martine en Caroline. Marnix ging op prospectie en zorgde voor een veilig verblijf in een klooster bij zeer gastvrije paters. Dankzij Martine had iedereen een goed gevulde valies bij de hand. Caroline tot slot zorgde, dankzij haar mailtjes, ervoor dat iedereen voldoende proviand mee had zodat we sterk stonden om ons beste beentje te kunnen voorzetten ter plaatse.
Eenmaal aangekomen in Ethiopië passeerden we uitgedost in onze groene See And Smile T-shirt vlotjes de douane. De dag van onze aankomst bleek bovendien een heuse feestdag te zijn. We bleken namelijk te arriveren op 1 januari 2009. Op de weg naar ons verblijf heeft het land ons reeds een eerste keer aangenaam verrast. Het land bleek te beschikken over tal van mooie groene landschappen in combinatie met prachtige vergezichten. Tijdens de latere uitstappen naar onder andere de vulkaan Erta Ale en de kerken uitgehouwen in de rotsen bevestigden alleen nog maar over welke prachtige natuurlijke rijkdommen het land beschikt. Ook het aangename klimaat samen met de gastvrije en vriendelijke mensen deden de zin om aan het avontuur te beginnen alleen maar toenemen.
Aangekomen in ons verblijf bij de paters in Adigrad kreeg iedereen zijn eigen kamer toegewezen. Elke kamer beschikte daarenboven over een eigen badkamer. Dit bleek achteraf geen overbodige luxe gezien onze magen niet altijd even resistent bleken te zijn tegen de lokale bereidingen. Het ontbijt bij de paters en de bisschop was alvast ruimschoots voldoende. De paters probeerden ons verblijf alvast zo comfortabel mogelijk te maken met lekkere broodjes en met heerlijke zelfgemaakte koffie. Niets was hen teveel gevraagd. Ze zorgen werkelijk voor alles: zo brachten ze ons naar de lokale markt of het ziekenhuis en stonden ze ons te woord bij alle mogelijke vragen. Kortom een veilige thuishaven voor ons allen.
De eigenlijke missie startten we in het ziekenhuis van Adigrat. We werkten er samen met de ophthalmological nurse en de plaatselijke chirurg. De consultaties draaiden op volle toeren. In een dag bleek het heel normaal te zijn om tussen de 150 en de 200 patiënten te zien. Gelukkig bleek het ziekenhuis uitgerust te zijn met onder andere een excellente spleetlamp en operatiemicroscoop. Tal van pathologieën passeerde de revue: pterygiums om u tegen te zeggen, onspiegelbare subcapsularis plaques, verloren ogen in pthysis, Herbert pits bij Chlamydia, Horner Trantas dots bij uitgesproken vernale keratoconjunctivitis enzoverder. Ook in het operatiekwartier was het alle hens aan dek. Er werd zo hard mogelijk gewerkt om zoveel mogelijk mensen van hun blindheid te verhelpen dit aan de hand van cataractchirurgie en pterygium excisie. Het feit dat we “See and Smile” nu ook in de praktijk konden omzetten zorgde voor een enorm goed gevoel en de zin om er elke dag opnieuw in te vliegen.
Tot slot deden ook de tandartsen een stevige duit in het zakje. Zij verrichten tal van tandextracties en dienden tevens kilo’s tandsteen te verwijderen. Om de mensen van verder onheil te besparen werden er bovendien heel wat tandenborstels uitgedeeld.
Ook buiten het ziekenhuis sloegen we onze tent op. Zo trokken we ook naar meer afgelegen health centers, waaronder Fatsj, Bizet, Kilat, … Ondanks de taalbarrière en het ontbreken van stroom slaagden we er ook hier in om prachtig werk te verrichten. Ons team werd met de dag efficiënter en raakte steeds beter op elkaar ingespeeld waardoor we het maximale uit elke dag konden halen. Ook hier konden we genieten van mensen die voor het eerst een bril konden opzetten en op die manier letterlijk konden kijken naar een nieuwe wereld die voor hen open ging. De kamerbrede glimlach van deze mensen in combinatie met de vele onverstaanbare bedankingen overstegen alvast elke taalbarrière en bezorgden ons alvast ook een goed gevoel.
De twee weken zijn voorbij gevlogen. Voor we het goed en wel beseften waren we al aangekomen op het einde van de missie. De CEO van het ziekenhuis bedankte ons uitgebreid voor de geleverde inspanningen tijdens een heuse bedankingsceremonie met onder andere brood, popcorn, koffie en een prachtig souvenir namelijk een handgeweven mandje als geschenk.
Ons avontuur zit er helaas al op maar de missie daar ter plaatse is alvast nog niet ten einde. Honderden mensen wachten daar met spanning op de terugkomst van See and Smile. Wij deden alvast een inspanning om zoveel mogelijk mensen te helpen en vertrokken dan ook naar huis met een rugzak vol mooie herinneringen.
30
SepMissie Ethiopie
Comments Off on Missie Ethiopie
foto’s van de afgelopen missie
18
AugEindverslag missie Burundi mei-juni 2014
Comments Off on Eindverslag missie Burundi mei-juni 2014
Met See and Smile in Burundi.
Op 24 mei nam een enthousiast See and Smile team het vliegtuig naar Bujumbura, om vandaar naar Ijenda te rijden, waar met fondsen van Lionsclub een ziekenhuis gebouwd was, en waar een splinternieuwe operatiezaal met microscoop op de komst van oogartsen wachtte. In Burundi zijn blijkbaar (slechts) 8 oogartsen actief, maar geen enkele chirurg, en dat in een land waar cataract enorm veel mensen treft. Het was dus niet verwonderlijk dat er elke ochtend een heel lange rij patiënten ons stond op te wachten. We zagen meer dan 1000 mensen op consultatie, waarvan een 200 konden geholpen worden met een bril.
De artsen wisselden mekaar af, de ene deed de consultaties, de andere opereerde, de teamleden assisteerden overal: de selectie van de patiënten, het bedienen van de verschillende meet- en diagnose apparatuur, het uittesten van een gepaste bril, de pre- en postoperatieve zorgen, de assistentie in de operatiezaal,… We waren heel snel op mekaar ingespeeld, elk vond zijn taak en de samenwerking vlotte heel goed.
De werkzaamheden werden even onderbroken voor de ceremoniële overhandiging van het draagbare Phacotoestel dat gefinancierd werd door de samenwerking tussen Rotaryclubs uit België en uit Burundi. De mensen van de Rotary hebben ook voor onze huisvesting gezorgd, we werden goed ontvangen in een gasthuis van de kloosterzusters, ontstaan vanuit de orde in Heverlee.
Dat kostbare Phacotoestel is essentieel voor het vlot verloop van cataractoperaties, en heeft daar zijn dienst bewezen: er werden 120 operaties uitgevoerd, dat zijn 120 mensen die weer zelfstandig kunnen functioneren en voor zichzelf en hun familie kunnen zorgen. Maar de nood is groot, er is ook al een wachtlijst met 70 patiënten opgemaakt, die bij een volgende missie aan de beurt moeten komen. We hopen dus dat we volgend jaar opnieuw met een team naar Burundi kunnen gaan, om onze belofte waar te maken.
Het team: Marnix, Caroline, Hilde, Sofie, Herman, Veerle, Nadine, Anne Mie en Jotham.
04
JunFoto’s Burundi 2014
Comments Off on Foto’s Burundi 2014
25
DecSamenvatting missie Rwanda
Comments Off on Samenvatting missie Rwanda
We hebben heel veel werk verzet in Rwanda.
Ons team van anestesist, oogartsen en ortoptisten waren perfect op elkaar ingespeeld en dus liepen onderzoeken, indicatiestelling, operaties en postoppen heel vlot.
Missie voor herhaling vatbaar , er zijn nog duizenden wachtenden vrees ik .
groeten lieve
24
SepSidi Infi September 2013
Comments Off on Sidi Infi September 2013
Sidi Ifni 7.9.tot 23.9.2013
Bij aankomst bleek er ander logement gereserveerd ,dan eerst voorzien ,doch daarom niet getreurd , we konden slapen
Maandagochtend 9.9. tegen 8u30 naar het ziekenhuis vertrokken ,waar Milouda,een vrijwilige vertaalster en duiveltje doet al ,ons enthousiast en wat ongeduldig stond op te wachten gezien de lange wachtrij patienten
In Sidi Ifni is ;het patienten publiek wat gevarieerd ;Doch Milouda wist heel goed wie een armenkaart had en deze patienten kregen dan hun bril ,de anderen een voorschrift om naar de opticien te gaan .
Om ook de verafgelegen gebieden te bereiken gaan we op rurale missie,in dorpjes waar er een gezondheidspost aanwezig is ,dit in samenwerking met de lokale overheid .De ene keer is de ontvangst koninklijk ,een andere keer dan weer zeer sober . Doch de mensen zelf waren zeer blij om ons te zien komen en zo niet iedereen aan de beurt kon komen werd aleens de toegang geforceerd .
De rurale streken zijn uitgestrekte gebieden van steen ,zand met wat kleine cactussen en doornige struikjes ,en daar hoeden de herders hun schapen en geiten .ja zoals ongeveer 2000 jaar geleden :de herdertjes lagen bij nacht in het veld ….en soms was er zelfs in de wijde omgeving geen stalletje te bespeuren .
Marokko ,een land met 2 snelheden :de rurale gebieden die eeuwen ver verwijderd liggen van de ons gekende toeristische steden ;
Doch voor de glimlach en de handzoen van de tevreden patienten ,daar doen we het voor!!!
Fransien Van Wing
06
SepMissie naar Sidi Ifni vertrokken
Comments Off on Missie naar Sidi Ifni vertrokken
Het vertrek van de missie naar Sidi Ifni:
Ja, ze zijn bijna vertrokken, om 16u45 stijgen ze op in Zaventem waar ze vanavond rond 20u in de luchthaven van Agadir landen.
Voor velen al een zware dag, na zovele intensieve voorbereidingsdagen deze week.
Benieuwd hoe de “groentjes” onder hen het de eerst dag/nacht zullen beleven.
Voor sommige een routine geworden, voor anderen een hele nieuwe uitdaging.
Met vele vragen liepen ze rond; hoe zal de slaap accommodatie er uit zien, zijn daar toiletten en in welke staat, verstaan de mensen de Engelse of Franse taal in die afgelegen dorpen, is er af en toe Wi-Fi verbinding om het thuisfront eens te bellen of te mailen?
Bij het horen van verhalen van collega’s die dit al vaker gedaan hebben, die er uren in geuren en kleuren over vertelden, zijn ze allemaal vertrokken vandaag richting Zaventem met een geruststellende en leerrijke kijk op de missie.
Wie is er allemaal mee op deze missie?
Oogartsen: Claeys Marnix, Delcoigne Christine, Van Wing Fransien, Haverbeke Gregory en Benchekroun Saad.
Anesthesist: Bonneux Roland.
Verpleegkundige: Anne Mie Scheemaeker.
Medisch assistente: Vantieghem Lindsy, Vandendriessche Arlette.
Geneeskunde studenten: Claeys Mathias en Ameloot Elien.
De meesten vertrekken vandaag, Gregory en Saad komen pas de 2de week naar Sidi Ifni.
De komende 2 weken zal je hier op facebook, twitter en de See and Smile website geregeld kleine dagboek verslagen en foto’s terug vinden van de missie.
05
MarMyanmar Maart 2013
Comments Off on Myanmar Maart 2013
Aan deze missie namen 25 See and Smile vrijwilligers deel; zij opereerden op 2 locaties: Dawei en Sagain
Foto's
Bekijk hier de foto’s gemaakt door Kurt Drubbel tijdens de missie.
Verslag
Verslag van Carine – zij nam deel in het Dawei team.
Vertrek
25 personen (chirurgen, verpleegkundigen,tandartsen,optiekers,….) op de bus naar Parijs.
Parijs-Bangkok-yangon Hier splitsing
- Dawei.(18 personen)
- Sagain (7 personen)
Aankomst Dawei hospitaal
Tot onze grote verbazing zaten bij onze aankomst de trappen van het hospitaal vol met mama’s, papa’s en kindjes die zouden geopereerd worden.(zo’n 150 tal)
De meest emotionele dag van mijn leven,
- tranen van aandoening om te zien hoe de mensen daar al hunkerden om geholpen te worden en reeds dagen op voorhand aan het hospitaal op wacht staan.
- tranen van geluk dat we deze mensen een kans konden geven en hoop op een beter bestaan.
Niettegenstaande we supermoe waren van de lange tweedaagse reis kregen we een boost adrenaline door het zien van de wachtenden en maakten we diezelfde avond alle opratiezalen reeds in gereedheid om de dag nadien vroeg te kunnen starten. Iedereen was supergemotiveerd!!!!!
Het hospitaal is opgericht en gebouwd door verschillende donateurs ( grote industrielen van ter plaatse die iets teruggeven aan de maatschappij). Dit hospitaal was gloednieuw!!!! Nog nooit in gebruik geweest en enkel en alleen beschikbaar voor buitenlandse missies die daar op vrijwillige basis willen komen helpen.Het personeel ter plaatse bestond uit 2 verpleegkundigen 8 verpleegkundige stageairs, 5 dokterstageairs die met ons meekwamen uit Yangon en een paar lokale meisjes die ze daar mobiliseerden om ons te helpen.
Ons team bestond uit 2 verpleegkundigen Christel en mijzelf
- 1 anesthesieverpleegkundige Roel
- 4 anesthesisten
- 5 plastische chirurgen ( voor gespleten lippen)
- 2 ophtalmologen (voor de cataracten te opereren)
- 1 stageair geneeskunde ( die graag ophtalmologie wil doen)
- 1 orthoptist
- 1 optieker ( deelde zo’n een 200-tal brillen uit over 5 dagen met de juiste dioptrie en de mooist passende montuur)
Alle toestellen werden uit een gloednieuwe verpakking gehaald, ijskast werd aangebracht voor onze medicatie te kunnen in wegbergen,….
Werk aan de winkel!!!! Teaching en coördineren was ons doel.
De dokters deden reeds consultatie van de kindjes die de dag nadien zouden geopereerd worden.
Accommodatie
We sliepen in zalen van 4 tot 5 personen.
Bedden werden nieuw aangebracht speciaal voor ons. Deze bestonden uit 4 poten en een plank. met daarop een matrasje van 2cm dik die gereduceerd werd naar 0 cm als je erop ging gaan liggen. ( ik hield er op mijn heupen een paar blauwe plekken aan over)
We hadden badkamer met lavabo, toilet en douche met stromend (enkel koud) water. Oef!!!toch stromend water!!! Want in die hitte( 40°C met vochtigheid) kan je wel een douchke verdragen!!!
De accommodatie viel veel beter mee dan verwacht!!!
Huisdieren
- mosquito’s van allerhande aard waarvoor we malariapillen namen en muskietennetten ophingen ( de dames voelden zich opnieuw bruiden onder hun muskietennetten!!!)
- kleine lézards in onze kamers en badkamers
- spinnnen
- kikkers ( in het toilet van onze buurkamer)
Dit hoort er nu éénmaal allemaal bij.
Start
De wekkers werden om 6u15 gezet. We gingen ontbijten en start ok was 7u30
We werkten 5 dagen door van 7u30 tot 19u30.
Hard labeur in een ontspannen leuke sfeer!! Awesome!!!! Zowel met de locals als met onze eigen dokters.
Iedereen helpt iedereen!!!voor alles. Zowel dokters als verpleegkudigen poetsten de zalen op het einde van de dag.
We hebben een fantastisch enthousiast team!!!!
De mensen zijn supervriendelijk, gedienstig en behulpzaam.
Al het lokale personeel is ons superdankbaar over onze teachingskills. Ze leerden op korte termijn enorm veel bij en stonden er ook voor open.
Grootste probleem is de communicatie (vooral de taal). We deden het met bodylanguage en dat lukte aardig.
Op het einde van de dag bij de opkuis werd de sfeer een beetje losser.
Die mensen daar hadden nog nooit blanke mensen gezien( we voelden ons zoals Aliens op een andere planeet waar de mensen je komen aanraken om te zien of je er wel echt staat) dus foto’s van allerhande aard werden genomen en onze optometrist Rodi had het meeste succes bij de lokale meisjes.
Ze noemden hem Tom Cruise! 1 uurtje fotoshoot was dagelijkse kost voor onze Rodi.
Alle geopereerde kindjes kregen een beertje( gedoneerd vanuit Belgie) mee naar huis. supertof om te zien hoe ze met weinig superblij zijn.
Voor de kookploeg en de lokale verpleegkundigen werden een 100tal stylo’s en 80 stuks make up uitgedeeld ook gesponsord vanuit Belgie waarvoor superdank!!!
The Food
We werden verwend!!!
1 familie( eigenaar van alle electriciteit in Dawei genre electrabel van Dawei) sponsorde onze maaltijden die met de meeste zorg door een gans team werden klaargemaakt.
‘s morgens ‘s middags en ‘savonds rijst met groenten vlees en vis, soep en super superlekker fruit. Alle dagen andere variaties werden geserveerd.
En natuurlijk niet te vergeten onze Green Tea en Jasmine tea
Dit alles werd geserveerd in de refter van het hospitaal.
The food was amazingly good!!!
We kregen voor Caroline ( onze dokterstageaire) een fantastische mooie taart voor haar verjaardag gemaakt bij de lokale bakker met het juiste aantal kaarsjes erop om uit te blazen!!!!
Ambiance
Geen internet, geen telefoon, enkel een kleine lokale bar. (een huis met een paar stoelen op de aarde grond waar ze bier en frisdranken serveerden)We waren volledig op elkaar afgestemd. We vertelden wilde verhalen, leuke moppen en onze ervaringen van de voorbije dag.
Superambiance in de groep.
We hoorden ondertussen ook dat de delegatie van Minister Chris Peeters toch tot bij onze collega’s in Sagain geraakt waren, ontvangen werden door onze collega dokters en alle kindjes gezien hebben.Ze waren super onder de indruk van ons werk dat we in Myanmar reeds verrichtten sinds 11 jaar.
Ziektes
Buiten een paar mensen die ‘la toerista’ ( alias diaree) met buikkrampen hadden en een paar anderen met beestebeten rondliepen, hield iedereen zich kranig, sterk en gezond.
Onze dokter Pieter kon als de beste Whisky sauer maken. Dus alle avonden voor iedereen een klein bekertje voor:
- de gezelligheid en
- de beestjes in onze darmflora te doden!
Na 5 dagen
1 dag rust voor de ganse groep aan het strand van Dawei ( 30 km van het hospitaal gelegen). mooie prachtige stranden met ongerepte natuur!!!!
Bomen en palmbomen langs het strand.
Uitgestrekte wondermooie stranden
enkele vissersbootjes
Zeewater warmer dan ons bad thuis. Fantastisch!
Geen hotels.
Dit was welverdiende rust na een week van emotie en hard werk.
Hotel in Yangon voor laatste nacht(Eindelijk een Europees bed om in te slapen!!! Zalig!!)
voor we terugvlogen naar Parijs!!!
Conclusie
- Een zeer geslaagde missie waar we 240 kinderen en volwassenen gelukkig maakten met nieuwe ogen, nieuwe brillen, gesloten lippen en verhemeltes.
- We smeedden nieuwe vriendschappen, maakten happy people en kregen veel voldoening!!! Onbeschrijfelijke ervaring!!!
Een super, superdankjewel voor alle sponsors en vriendensponsors die deze missie mogelijk gemaakt hebben. Want er is echt hulp nodig!!!!!
Carine
Voorbereiding
Na onze grandioze benefiet in november 2012 komen er nog telkens mooie schenkingen binnen van personen en groepen die ons project willen steunen, waarvoor dank vanwege het ganse See and Smile team. Zondag jongstleden nog een mooie gift gekregen van de ronde tafel Gent 3!!!
Wel!!!! nog 14 dagen te gaan!!! Vertrek is voorzien op zondag 17 maart. Mijn hartje wordt al warm. Ik kijk er echt enorm naar uit!!! Maar wat een voorbereiding komt daarbij kijken!!!
Alle medicatie, instrumentensets, machinerie, verbanden, draad,…..
Moeten allen met referenties en aantallen gesorteerd en genoteerd worden op meeneemlijsten.
Dus eerst allerhande bestellingen plaatsen om ons gerief te kunnen meenemen die we daar nodig hebben!!! Daarna alles sorteren en verdelen over verschillende valiezen. Valiezen vullen en naamtekenen.
Dan nog niet te vergeten de knuffelbeertjes die we van iedereen ontvingen om mee te nemen. Elk kindje die een operatie zal ondergaan krijgt van ons een knuffelbeertje mee naar huis.
Gelukkig hebben we Elien onze secretaresse die zich ontfermt over:
- het in orde brengen van de visums van iedereen
- het bestellen van de vliegtuigtiketten want het zijn er heel wat hoor. ( We gaan met zo’n groep van 25 personen verdeeld over 2 lokaties)
- de communicatie met de mensen ter plaatse,…..
Geen gemakkelijke taak om erop toe te zien dat iedereen op tijd al zijn formaliteiten heeft ingevuld. Good job Elien!!!
Gelukkig zijn er geen inentingen nodig!!! Wel malariapillen in te nemen. Ieder die reeds in Myanmar ( naar het schijnt nu terug Birma genaamd) is geweest vertelt mij dat het daar wondermooi is en de mensen supervriendelijk zijn.Meer daarover als ik terug ben.
Ik dank ieder van jullie nog eens persoonlijk om het voor mij mogelijk te maken eens mee te gaan op missie!!!
Voilà dit voor de voorbereiding en ik hou jullie op de hoogte hoe het daarginds verloopt. Ik weet niet of we daar internetverbinding hebben, Zoniet krijgen jullie een verslag van mij als we terug zijn.
Groetjes,
Carine
26
FebUganda Februari 2013
Comments Off on Uganda Februari 2013
Een samenvatting van de live verslagen vanuit Uganda februari 2013
23 februari - Verslag laatste dag Ann
Vandaag hebben we Fedor uitgewuifd. De cataractoperaties zijn heel vlot verlopen in een rustige , aangename sfeer. Nu we goed op elkaar ingesteld waren, hebben we de operatiezaal klaar gezet voor Marnix. Het was de laatste operatiedag en deze is ook vlot verlopen.
Het was een zeer aangename samenwerking met Fedor, Roland (anesthesist), Marnix en de twee inlandse operatieverpleegkudigen. De twee lokale verpleegkundigen hebben ons heel goed bijgestaan.
’s Avonds hebben we met de hele ploeg een afscheidsdrink gehouden in het Mountains of the Moon Hotel. Erna nog ons laatste avondmaal waar we logeren om op zondagochtend te vertrekken richting Kampala, hoofdstad van Uganda. Op maandag wordt het vliegtuig van Ethiopian Airlines genomen.
Ann Van De Walle
22 februari - Verslag consultatiedag
Vandaag op externe outreach consultatie in verder gelegen Health Centrum gegaan en inderdaad onze chauffeur was stipt op tijd dus 8u30 vertrokken naar het hospitaal om de operatieploeg te brengen,nog enige consulten gedaan voor Jothan van moeilijke gevallen en dan opweg naar Bukuku.
De opkomst was bijzonder groot. Ons lokaal ingericht door overal tafels en stoelen te zoeken om in team met 4 personen te kunnen werken:de lokaleverpleegster neemt de visus,Dr Marnix doet spleetlamp onderzoek, opticienne Evelien geeft (lees)bril; en ik dan nog de oogfundus. Echter één groot probleem: er is geen electriciteit in het gebouw. In een verder gelegen is er een lokaaltje waar er bevallingen uitgevoerd worden en is er zonneenergie!! Letterlijk onze batterijen opgeladen en aldus konden we toch opstarten na heel wat over en weer geloop.
Eens gestart konden we zeer efficiënt 97 patiënten zien in 1 dag.
Fransien Van Wing
18 februari - Verslag van operatiedag
De week begon met de controles van de operaties van zaterdag. We hadden die ook al op zondagmorgen gezien met de pile-lamp, aangezien de sleutel van de consultatie “zoek”was. De oude Zeiss-spleetlamp werkte goed, het was wel even wennen aan het wiel om de tafel op en neer te laten gaan. De patiënten die te klein zijn van gestalte gaan op de knieën op het stoeltje zitten.
Daarna naar het operatiekwartier bestaande uit drie vertrekken. Onze anesthesist had al voor zichzelf het grootste vertrek ingenomen voor zijn peribulbaire en Hoonan-ballon. In hetzelfde vertrek staat heel onze voorraad uitgestald, en bovendien is dat ook de eetplaats. Het kleinere vertrek is dan de operatiezaal, met een tafel die enkel in Trendelenburg en omgekeerd kan, een Zeiss-microscoop type OpMi1, een sterilisator, een pompsteen, een paar materiaaltafeltjes ( inderdaad tjes ) en voor de rest ook nog wat plaats om te circuleren. Het derde vertrekje is een gangetje dat kan dienst doen als omkleedruimte met annex een soort sanitaire voorziening.
De patiënten komen goed gedilateerd binnen en blijken allemaal een totale witte cataract te vertonen. Gelukkig hebben we voldoende vision blue mee, we zijn er wel zuinig mee, idem dito met de methylcellulose. Dank zij de gedegen kunde van onze ongeëvenaarde Ann, die op onnavolgbare wijze goochelt met haar operatiesets, die alles weet liggen, en die oneindig veel geduld aan de dag legt, – behalve voor haar locale collega’s als die de vuile boel niet opruimen en ze zich moreel verplicht voelt om het dan maar zelf te doen, – zijn we er in geslaagd om acht moeilijke, of zeg maar zeer moeilijke, cataracten te opereren tussen laat ons zeggen 10u30 ’s morgens (Afrikaans uur!) en 20u30 ’s avonds.
Met een pauze van ongeveer anderhalf uur voor de lunch, bestaande uit een aantal min (kookbananen) of meer (patates douces, witte en bruine rijst, boelie) geapprecieerde locale specialiteiten. Moe en bezweet probeerden we onze chauffeur te bereiken om ons naar het hotel te brengen, maar die gaf niet thuis. Na een uurtje wachten kwam dan uiteindelijk een taxi aan die het hotel had gecharterd. Avondmaal om 22 uur. Onder het muskietennet om 23 uur.
Fedor Platteau
22 februari - Verslag van operatiedag
6e Dag.
Vandaag zijn we naar Kibiito gereden. Andere plaats, andere ervaring. We hebben een 70tal patiënten gezien. De meeste mensen waren nog in traditionele kleren gekleed. Zeer mooi om te zien!
De meeste mensen die we vandaag geholpen hebben waren ons zeer dankbaar. Ze hebben zelfs voor ons gebeden uit dankbaarheid.
In deze streek waren er veel kinderen die last hadden van rode en jeukende ogen. De inwoners maakte zelf hun medicatie van sap van planten. Deze sap gaf veel irritatie aan de ogen van de kinderen.
’s Middags zijn we in een plaatselijk “restaurant” gaan eten. Het eten werd buiten op de openhaard gemaakt. We hebben rijst met vlees gekregen. Het eten was redelijk lekker.
Na een drukke dag zijn we tegen 19u terug naar ons hotel gereden waar ons een lekkere maaltijd te wachten stond. Het was een zeer boeiende dag.
Evelien Van Oerle
19 februari - Missie naar Uganda komt op gang
Eerste werkdagen zijn ondertussen voorbij in Uganda. Zoals meestal verloopt de opstart met moeilijkheden, bv chauffeur die ons geregeld 1h laat wachten om ons van het logement naar de kliniek te brengen. Wel voldoende operatiecasussen, voor screening gaan we naar Kibito. Greetings from Uganda,
Marnix Cleays