Missies Marokko:
Een leuk dank woord van de lokale instanties Association Bani waar we de vorige missie van september en de missie die komt in november mee samen werken.
Missie Marokko september 2017 zit erop.
Wat een ervaring!
Met 1255 patiënten die op consultatie kwamen om hun ogen te laten nakijken, 85 oogoperaties, 471 patiënten die bij de tandartsen aanklopten waarbij er 885 tanden getrokken werden, kunnen we zeggen dat dit een zeer geslaagde missie was!
We kunnen met een goed gevoel terugblikken op deze missie.
We vonden het een fantastische ervaring en heel blij dat we erbij waren!
Groetjes & dank,
Isabelle en Katoo
Een ochtend die begon in de mist bracht ons gisteren in het dorpje Rasmouka, wat “hoofd van de Uil” betekent. Aan tandheelkundige zorgen een grote nood hier! De foto’s spreken boekdelen. Wortelresten, abcessen, écht catastrofale gebitten… Misschien de Uil die ongeluk brengt, zoals men hier gelooft? Wij zijn alvast zeker dat ‘t aan de bakstenen suiker ligt die hier dagelijks in overvloed worden geconsumeerd. Wanneer wij verzoeken ons suikervrije thee te serveren wordt er toch “maar 1” blok suiker in de kan gegooid. Wetende dat men suiker hier als een zuiverend goedje beschouwt, kunnen wij als tandarts vooral focussen op poetsgedrag en zuiveren wij de monden met onze extractietangen.
Intussen stonden Steven, Maxim en Nadine hun mannetje in Tiznit. Hoofdzakelijk cataract-ingrepen bij een ouder publiek, de 16-jarige keeper die een bal in zijn oog kreeg was de uitzondering.
Een drukke dag met heel dankbare patiënten die gespijsd werd met een heerlijke traditionele maaltijd en lekkere (zoete, wat dacht je!) tussendoortjes voorzien door de dankbare lokale overheid.
Iedereen content!
Missie Marokko:
Dag 10
6h45 : het eeuwig vervloekende ochtendgeluid, die onze schoonheidsslaap verstoort en het startschot geeft voor een nieuwe dag vol uitdagende, maar leerrijke ervaringen. Voor de verandering geen opgewekte Serhat, die de voorbije dagen voor het ochtendgloren wakker werd, maar net als ons vandaag met kleine oogjes onder de lakens wakker wordt. Slaat de vermoeidheid dan toch toe bij die man? Het lijkt haast onvoorstelbaar.
Aan het ontbijt schuift een voor een iedereen aan tafel, de ene al frisser dan de andere ( schuldig ). Een overheerlijke Marokkaanse omelet is dan ook een erg welgekomen verassing voor enkelen onder ons.
De valiezen met het broodnodige medisch materiaal wordt door de verantwoordelijken onder ons verzameld en de bus op gesjouwd. Wanneer de nieuwe tandartsen uiteindelijk ook hun weg naar de bus weten te vinden voor hun eerste verplaatsing, is dit het sein voor onze chauffeur Mohamed om de motoren te starten en ons op baan te begeven. En route!
Een uurtje later, waarin sommigen hun schoonheidsslaapje gezapig verder zetten om optimaal voor de dag te kunnen komen, kwamen de motoren tot stilstand. Bestemming van dienst : Anzi
Wat in eerste opzicht een riant gebouw leek, ideaal voor onze medische opstelling, bleek uiteindelijk een heel huzarenstukje om praktisch te organiseren.
Deze keer geen weergalmende kreten van pijn, vanwege getrokken tanden, doorheen de uithoeken van het gebouw. De tandartsen van dienst werden naar de achterkant van het complex begeleid, ver weg van de nieuwsgierige ogen en oren van wij oogartsen en hulpverleners.
Zoals in alles was het begin zoeken, maar geleidelijk baanden we ons een weg tussen de vele patiënten, met vandaag een bijzonder grote aanhang van enorm zware cataracten. Ons werk en gedrevenheid werden beloond en tegen het lunch appel kon reeds een groot deel van de patiënten op hun weg geholpen worden. De maaltijd was een welgekomen periode van rust en een uitstekende mogelijkheid om onze suikerdepleties opnieuw rijkelijk aan te vullen. Tienmaal is scheepsrecht: een overheerlijke Tajine werd ons geserveerd.
Na de maaltijd van hetzelfde laken een pak, terug zoveel patienten, maar oefening baart kunst en zo leidde goed georganiseerd teamwork opnieuw tot resultaat, waardoor de dag onder het oculair team afgesloten werd met een 114 verzorgde patiënten!
Na afloop werd het medisch team van arts tot tolk en zelfs security opgetrommeld om een koekje en een theetje, “sucré s’il vous plaît”, te nuttigen op de goede afloop. We werden uitgebreid bedankt door de verantwoordelijken van het organisatorisch comité die dit prachtige lokale project hier vandaag, in het verleden en in de toekomst op poten helpen stellen, met de specifieke nadruk op cataractpatiënten.
We vergeten ook zeker niet het prachtige woordje dat Serhat aan hen richtte! Bedankt Serhat voor de gevleugelde woorden!
Moi aussi je veux vous remercier pour l’acceuil et votre aide aujourd’hui. Votre gentilesse et le petit déjeuner et repas délicieux. Je vous souhaite une bonne continuation de votre projet!!
Uiteindelijk werd het tijd om huiswaarts richting Tiznit te keren, maar niet zonder de noodzakelijke souvenirs: groepsfoto’s! We keerden moe, maar heel erg voldaan naar huis!
Arthur
Missie Marokko, regio Tiznit week 1:
Na onze voorbereidingen van gisteren konden we deze maandagochtend vlot van start gaan.
De patiënten kwamen met mondjesmaat toe, maar vonden na enkele uren wel vlot de weg naar maison Bani te Tiznit.
Zowel de oog- als tandartsen hadden de handen vol.
Gelukkig kregen we de hulp van enkele studenten verpleegkunde die voor ons het Berbers en Arabisch vertaalden.
Zaterdag 9 september is het eindelijk zo ver, dan vertrekt groep 1 naar Tiznit. Één week later komt groep 2 ons vergezellen, waardoor de missie in totaal 20 vrijwilligers zal tellen.
Het team bestaat zowel uit oogartsen als tandartsen, een anesthesist, verpleegkundigen, oogartsassistenten en studenten.
Ik denk dat ik voor de hele groep mag spreken, als ik zeg dat we ernaar uitkijken.
Katoo
See & Smile is a non-profit organisation that sends out humanitarian missions to underdeveloped regions and Third World countries. These missions are carried out by volunteers, most of whom are health care professionals. Via testimonials from volunteers on a mission to Myanmar, Diplomatic World was able to lift the curtain and give readers a look behind the scenes.
Being one of the long-term members of See & Smile, Dr. Patrick Tonnard has made it a personal mission in life to travel at least once a year in his scarce free-time to hidden places in Asia where medical assistance is poor and not easily accessible for the local population. As a plastic surgeon, his specialty is to operate cleft lips. The engagement and commitment of the Belgian team towards a common goal, might look naive but for the participants it is incredibly emotionally rewarding. The direct impact these doctors create, changes the lives of thousands and thousands of people in Asia and Africa each year. The trip is definitely not a holiday camp. It involves long days of travelling, and operating from early morning to late evening, but the energy the participants get out of it at the end is worth the effort. Apart from the physical effort, the confrontation with the local conditions for living, but also for surviving with only the essentials brings those highly educated doctors with their feet back on the ground. From a philosophical point of view the mission confronts the Belgian team to become humble and modest, to question our materialistic world, facilitating the search for balance and raising questions on how we deal with each other, from one human to the other. The experience with the local Buddhism also helps to digest the trip more easily, reflecting about our ways of being and living. The humanity in one-toone contacts with patients and their family members makes the reward even greater. The attitude of the team goes beyond civic responsibility or moral duty. For the local communities it is even more important, because they feel they are supported. For Patrick’s last mission to Myanmar the 18 person medical team was composed of surgeons specialised in cleft lips and ophthalmologists who carried out corrective eye surgery. A specialised team of anaesthesists, nurses and assistants completed the different members. When man and mind are ready, material and money are the next factors which are indispensable for such an important logistic mission. The involvement and investment of Venerable Bhante Sitagu Sayadaw, made it possible to travel fast and efficiently to Hpa-An and Oak Pho, north of Yangon. Logistically the steps were well-prepared, and all necessary equipment was shipped via flight cases, to perform in the best possible conditions, which of course can vary depending on the type of destination. Materials and tools for aftercare were also flown in. Part of the mission activates an educational program, oriented to local doctors or nurses. The participating doctors stimulate and push each other in going for a common goal and are inspired by the energy and appreciation of the local communities. Some patients travel for days by foot when they know See & Smile is on its way to a village. People are so warm, calm and patiently wait for their diagnosis and possible operation. This compensates for the fatiguing trip and the incredible rhythm in which the team performs one surgery after the other. In these circumstances it is of the utmost importance that the energy within the group is positive and also guided in the right way.
The team-building aspect of this group, having been on several missions before, deserves an applause. Nobody is obliged to do anything, but when engaging in such an adventure, 200% commitment is necessary to make this sometimes exotic mission a success. The selection of patients is done very fast and almost intuitive. The doctors do not want to take any risks, selecting easy and rapid surgeries. The slightest chance that the after program of care will be too intensive and could bring a medical risk, means the patient will not be operated. From the start the mission has been completely a-political and it is not a political statement on how local ministries, hospitals, organisations or even regimes work. The volunteers are free to come and work and they all engage but none of them has a political agenda when travelling on a mission. The long-term effect of this mission resonates in Myanmar long after Patrick and his group are back to reality in Belgium. The search for funding is a never ending story but the donations the organisation receives from donors and maecenases, or via charity is always the start for the next mission.
THROUGH THE EYES OF THE OPHTHALMOLOGISTS
Early in the morning, a few hours before sunrise, a team of 18 volunteers leaves for Myanmar. After an intense 30-hour journey and a time difference of 5,5 hours we arrive at the hotel in Hpa-An. A quick fresh-up and we immediately go out to explore the remote hospital at Lambwe, an hour from our hotel. All five trunks full of equipment are unpacked and put in the operating room. Two of the four microscopes we were promised have already been hijacked by the local team, but we are confident we can work with one or two as well. The heat and lack of air-conditioning are a bigger nuisance. Still, this cuts back on the costs of operating outfits. Anything other than shorts and we will have to deal with a fainting epidemic amongst our volunteers. Mimi, the local nurse, has coordinated many of these missions; a task she fulfils with brimming enthusiasm. She screens patients and takes care of pre-surgical tests. Prof. Aung, the (supposedly retired) vitreoretinal surgeon is a welcome and regular presence at the hospital. He takes care of the check-ups after surgery and loudly compliments everyone for a job well done. When we are finally at full speed, the mission is paused because of an enormous heat wave. An unfortunate occurrence but there are too many heat stroke incidents with the patients and we would probably soon follow. Since we are unemployed, we decide to make the best of the situation and go play tourist. We are provided with bikes and a very handsome guide and are out exploring. For a few hours at least, because biking in these temperatures is much more exhausting than anticipated. We find a fresh spring to cool off and a nice shadowy terrace with cold drinks. On day 4, we are transferred to Oak Pho, a village 300 km to the north of Yangon. After a draining 12-hour journey we arrive late in the evening. No rest for the motivated and we start the next day with screening around 80 patients, half of whom qualify for cataract surgery. The next few days are a blur spent in the operating room. During this trip we performed surgery on 118 patients and did several laser treatments. We worked hard to help as many people as we possibly could and returned home exhausted. Still, is there a more fulfilling vacation than one spent returning light to the eyes of the blind?
THROUGH THE EYES OF DAPHNE VELGHE, BELGIAN MODEL AND REPORTER
With 50 suitcases and after 30 hours of flying, we arrive at Hpa-An. Severely jetlagged and half sleeping, we are welcomed by eighty-year-old Buddhist monk Sayadaw. He is a very important and respected man and judging by the amount of people who fall to their knees when they see him, he is the equivalent of the pope in Myanmar. It is a great honour to be greeted by him. In less than an hour, the hospital is transformed from its Pearl Harbor state to a modern place with two fully equipped operating rooms. Before we return to our hotel for the evening, we are told that hundreds of patients are already lining up for eye exams. A busy day lies ahead for our ophthalmologists! On day two, hundreds of patients are waiting at the hospital to be treated by the See & Smile team. I try to be of help but am often stopped by patients who want their picture taken with this ‘huge’ human being. A young girl in rainbow pajamas draws my attention. She looks around nervously under the watchful eye of her concerned father. “Can I please take a picture?”, I ask. No reaction; after all English is not widely spoken here. I take my picture in the golden Myanmar light and move on to help somewhere else. A few hours later, the duo is still waiting patiently. She is wearing a sterile shirt so she had to leave her father’s lap. He is on a chair a few feet away, shooting reassuring glances at her. Despite the scorching heat (37 degrees!) and the fact that she is not allowed to eat or drink before the operation, she does not complain. When it is finally her turn to go into the operating room, she looks back at her father nervously. Only 30 minutes later she is done, upper lip fixed. Her father picks her up when she wakes and he starts crying tears of relief and joy. And there I am, four feet away, trying to capture this unique moment. Of course, I am crying too which makes it a tad more difficult than usual. The next day I notice another girl, one who is not shy at all but proudly shows everyone her stuffed animal. She is the life of the waiting room and when she comes up to give me a kiss, I notice she has severe burns all over her neck and body. Her skin transplant will take the plastic surgeons several hours. When the surgeries at Hpa-An are finished, the team prepares to go to another hospital outside of Yangon. The local nurses help pack up our medical equipment and they do so with the greatest precision. They have a very limited access to books and internet and are therefore a bit behind on knowledge. Still, they are determined to catch up and are eager to learn. “That’s the beauty,” says Dr. Patrick Tonnard. “You learn something and are able to teach it here to people who are so grateful and willing to learn. The satisfaction I get from my work here, is unlike anything I have ever experienced back in Belgium.” The team helped 120 patients in only three days’ time. About sixty of those were blind and got their sight back after an operation of merely 30 minutes. The other half had a cleft lip or palate and received surgery that takes about the same amount of time. It is both beautiful and sad how such a quick operation can change someone’s life so completely. I spoke to several patients about their plans for the future and was pleasantly surprised by how ambitious they were. On the plane back to Belgium after two weeks in Myanmar, I think back on my eye-opening trip. The Burmese way of life was very different from mine, with life and work completely interwoven in a small community. I wonder if I can apply their sense of calm to my own reality; a reality in which there is abundant possibility for superficiality. I arrive home with a suitcase full of memories and experiences and resolve to be thankful for this look at a different way of life.
SEE & SMILE VZW See & Smile is an organisation that sends out humanitarian missions to underdeveloped regions and Third World countries. These missions are carried out by volunteers, most of whom are health care professionals: plastic surgeons, ophthalmologists, anaesthesists, dentists, opticians and nurses. All missions are on a voluntary basis and every participant pays his or her own transport and accommodation. The volunteers choose to use their vacation periods to travel to countries in Africa and Asia – often multiple times per year – where they perform cataract surgeries, reconstruct cleft lips and palates, and do dental treatments. The main activity of our ophthalmologists is the treatment of cataract, a clouding of the lens in the eye which leads to a decrease in vision. Cataract is one of the most common causes of blindness worldwide. By replacing the existing eye lens with an artificial lens through micro surgery, patients are able to regain their sight. In addition to cataract, other eye diseases like glaucoma and eye infections are detected and treated. They also hand out free glasses after giving eye exams to get people their customized prescription and help as many as they can. The main activity for our plastic surgeons is treatment of cleft lip or palate. This handicap is one of the most common congenital facial abnormalities. Cleft lip and/ or palate is a separation of the parts or segments of the lip or roof of the mouth, which are usually joined together during the early weeks in the development of an unborn child. In Belgium, nearly all patients with a cleft lip or palate undergo surgery at a very young age. The lip is treated at the age of four to six months, while the palate is treated at age 1,5. Unfortunately, in most underdeveloped countries this care is unavailable and children are forced to grow up with severe facial deformities of the lip and palate. See & Smile pays for the necessary medication, medical instruments and anaesthesia equipment; all of which is donated to the region after the volunteers leave. They also invest in the training of local doctors and local health care workers. Some are offered the opportunity to follow specialized courses in Belgium. They also fund the building of local hospitals whenever the local infrastructure is insufficient. Every year, 10.000 people are examined during the See & Smile missions, of which 1.200 children and adults undergo surgery. www.seeandsmile.com
Het Belgische model Daphne Velghe vergezelde het medische team van de Vlaamse vzw See & Smile op hun humanitaire missie naar Myanmar. Daphne schreef een verslag van haar reis: “Ondanks de gebrekkige voorzieningen lijken de Birmezen gelukkiger dan de gemiddelde New Yorker”.
De vzw See&Smile is een groep Vlaamse dokters die tijdens humanitaire missies in Azië en Afrika patiënten met een gespleten verhemelte, gespleten lip of cataract opereren en hen zo een tweede kans geven. See&Smile is ontstaan uit een vriendschap tussen oogartsen en chirurgen die na een inspirerende vakantie in Myanmar inzagen waar ze de handen uit de mouwen konden steken. Intussen hebben de Vlaamse dokters al 22 humanitaire missies achter de rug.
Het begon allemaal tijdens de eerste reis naar Myanmar in 2002. Toen kwamen de chirurgen in contact met Sayadaw Dr. Ashin Nyanissara, één van de hoogstgeplaatste boeddhistische monniken in Birma. De Venerable Sayadaw werkte toen aan een waterzuiveringsstation en een ziekenhuis in Sagaing, nabij de voormalige hoofdstad Mandalay, waar monniken met cataract geopereerd werden. Geïnspireerd door deze medische hulp werd See&Smile in het leven geroepen en werden er jaarlijkse missies georganiseerd in één van de hospitalen gebouwd door de Sayadaw.
Sindsdien tracht het Belgisch team op deze wijze hun steentje bij te dragen in landen waar geneeskunde, laat staan chirurgie, allesbehalve toegankelijk is voor het grote publiek.
Ik werd als jong fotomodel met een passie voor reizen en fotografie eveneens gebeten door Myanmar en de lokale cultuur toen ik er in augustus 2016 met familie rondtrok. Zelf reis ik al vier jaar onafgebroken naar de meest bruisende en ontwikkelde metropolen wereldwijd zoals New York, Tokyo, Londen, Parijs en Sydney. Maar deze unieke Birmese ervaring opende mijn ogen.
De Birmezen leven op een bijzondere serene wijze en lijken, ondanks het gebrek aan essentiële voorzieningen zoals elementaire geneeskundige zorg, veel gelukkiger dan de gemiddelde New Yorker.
Myanmar wordt misschien voorgesteld als een minder ontwikkeld land, maar mijn inziens kan het Westen veel leren van de Birmese soberheid, hun levenswijze en vredelievend gedachtengoed.
Ik nam me voor mijn comfortzone te verlaten en mijn prioriteiten te verleggen. Sinds het contact met de organisatie See&Smile, probeer ik op mijn manier ook een bijdrage te leveren. Als fotografe en redactrice reisde ik gedurende twee weken mee op missie, een ervaring die me veel heeft geleerd over het leven maar ook over mezelf.
Het regime in Myanmar heeft het ontwikkelen van intelligentsia sinds lange tijd verhinderd uit vrees voor verzet. Studeren is in Myanmar een grote luxe, en geneeskundige specialisaties zijn nagenoeg onbestaande. Ook in het buitenland is studeren praktisch onhaalbaar omdat het verkrijgen van het nodige visum zeer moeilijk is. See&Smile organiseert daarom ook essentiële trainingen voor lokale chirurgen en verpleegkundigen die samenwerken met de Belgische specialisten.
De dankbaarheid en grote zorg waarmee de verpleegsters en dokters alle adviezen ter harte nemen, is prachtig om te zien. De mensen zijn leergierig en hebben een open ingesteldheid om van alles en iedereen bij te leren zonder vooroordeel of argwaan.
Door een samenwerking met de tachtigjarige Venerable Sayadaw kan het team van See&Smile de geneeskundige zorg aanbieden in een land met groot politiek isolement. Zijn medewerking opent deuren die langs diplomatieke of politieke weg gesloten zouden blijven.
Dit uniek contact tussen de Belgische vzw en de Boeddhistische monnik heeft de organisatie de voorbije vijftien jaar de mogelijkheid gegeven om al meer dan 2000 patiënten met gespleten lip en verhemelte en 2500 patiënten met cataract te opereren. Zoals de Venerable Sayadaw omschreef tijdens de welkomstvergadering van de laatste missie, realiseert See&Smile haar projecten door de combinatie van 4 belangrijke elementen, “The 4-M Power”: Man power, Material, Money en Mindset. En daarmee wordt het verschil gemaakt.
Een gespleten lip en verhemelte is de meest frequente aangeboren gelaatsafwijking en komt in deze zuiderse landen vaker voor dan bij ons in België (1 op 1000 geboorten tegenover 1 op 2000 geboorten bij ons). Cataract is wereldwijd nog steeds de frequentste oorzaak van blindheid en komt tweemaal zo veel voor in Myanmar dan in België. Zowel cataract als gespleten lip en verhemelte zijn nochtans zeer eenvoudig te behandelen door een operatie van een half tot anderhalf uur.
Anders dan in westerse landen wordt een gespleten lip of verhemelte in Myanmar meestal niet bij de geboorte geopereerd en is de samenkomst van honderden patiënten met gespleten lip in een wachtzaal van een klein ziekenhuis confronterend om te zien. Ik merkte op dat de patiënten verlegen zijn, maar niet ongelukkig of gefrustreerd.
Tijdens de gesprekken met een aantal patiënten bleek dat, ondanks hun fysieke beperkingen, ze toch vrede nemen met het leven en aanvaarden ze wat er op hun levenspad gebeurt. Ze staren zich niet blind op oppervlakkige behoeften, kennen haast geen woede of onrust en hebben onwaarschijnlijk veel dankbaarheid en respect voor de specialisten die hen komen helpen.
Het is leerrijk en inspirerend om te zien dat mensen die vanaf hun geboorte hebben moeten worstelen met hun uiterlijk, toch zo positief in het leven staan.
Deze missie heeft op mij een bijzondere indruk nagelaten die ik graag deel. Ik voel me enorm verrijkt en stel me de vraag of de humanitaire samenwerking daarom ook niet in de omgekeerde richting werkt.
Alvast heb ik onwaarschijnlijk veel respect voor het team specialisten die in primitieve omstandigheden met zes operatietafels naast elkaar honderd patiënten succesvol hebben behandeld. De impact van een ingreep voor cataract en gespleten lip op het verdere verloop van het leven is dan ook enorm: na jaren blind te zijn krijgen ze plots terug de mogelijkheid om te zien, te lezen en te schrijven. Een levenslang fysiek stigma door een gespleten lip kan eindelijk worden beëindigd. Het meemaken van dergelijke ‘mirakels’ door een operatie van slechts een half uur is eigenlijk de mooiste herinnering die ik van deze missie kan meenemen.
Maak kennis met Daphne Velghe
Daphne reist al vier jaar onafgebroken tussen wereldsteden zoals Londen, Parijs, New York, Tokio, Milaan en Sydney. Na haar studies aan Universiteit Antwerpen besloot ze om modellenwerk helemaal een kans te geven.
Sindsdien ziet haar leven er volledig anders uit: aula’s zijn omgeruild voor krappe Delta Airline zitjes, catwalks en fotostudios.
Mysterieus Myanmar
Myanmar is een land gelegen tussen Bangladesh, India, China en Thailand en telt vijftig miljoen inwoners. Politiek kent Myanmar reeds decennia woelige tijden door de overgang van een repressief militair regime naar een poging tot democratie in recente jaren. Ondanks de brede waaier aan rijkdommen en grondstoffen heeft Myanmar weinig contact met het buitenland.
Het Boeddhisme staat eerder argwanend tegenover de Westerse invloed uit vrees voor verlies van waarden en normen en om de deur te openen tot kapitalistische ideeën die het boeddhistische gedachtengoed ondermijnen. Elementaire zaken zoals wegen en elektriciteit staan helaas nog steeds niet op punt.