All posts in Marokko

Dinsdag

De dagen passeren snel in deze missie. Af en toe sneuvelt een deelnemer. Pieter is vandaag gelukkig aan de betere hand. We begonnen met postoperatieve controles van de cataract-operaties en vervolgens kwamen de mensen uit Tighrit toe. Deze werden geconsulteerd en ingepland  in het operatieschema. Verder brillen uitgedeeld, cataracten en clefts geopereerd, tanden geëxtraheerd . We proberen vroeg in bed te kruipen, maar dit lukt ons niet, teveel nog na te vertellen van elkeen zijn ervaringen van de voorbije dagen.

Woensdag

Vanmorgen vertrokken met de auto naar het pittoresk dorpje Lakhsass. Lakhsass is een klein dorpje waar geen oftalmoloog en geen tandartsen zijn. Daarvoor dient men een tocht van 50km te ondernemen, wat  voor velen onbetaalbaar is. Sommige mensen kennen hun leeftijd niet en van een tandenborstel of tandenpasta hebben ze hier nog nooit gehoord. Bij aankomst zijn we er onmiddellijk ingevlogen. De patiënten bleven maar komen. Ze kwamen van heinde en ver uit de bergen. Om 15.00u namen we een welverdiende pauze en van 16.00u tot 22.30u werkten we aan stuk door. Het blijft moeilijk om “neen” te zeggen tegen de laatste patiënt. De wachtlijst voor de cataract operaties wordt alsmaar langer. Er staan er nu reeds meer dan 75 patienten op. Genoeg voer voor het volgende oftalmo-team. Samen met de “tandartsen” werkten we 130 patiënten af. Vanavond zullen we goed slapen en we kijken al uit naar de missie van morgen.

Vandaag hebben we ons weer opgesplitst.

De jonkies, zoals ze zichzelf noemen, Yasmin, David, Pieter en Emmy, hebben we op verplaatsing gestuurd naar een dorp op 2 u rijden van Sidi Ifni.

We hebben ze pas teruggezien om 1u ‘s nachts. Ze hadden beslist om alle wachtenden te onderzoeken.

Marnix, Nadine en ik zijn in Sidi gebleven om de geselecteerde patiënten verder te behandelen.

Hier in Maroco wordt de gezondheidszorg opgesplitst in privésector en publieke sector.

Het probleem van de publieke sector is dat er niet voldoende dokters zijn zodat de arme bevolking geen toegang heeft tot de gezondheidszorg. De cataracten en de toestand van de tanden die we hier zien, komen zelden voor in België.

Om 2u ‘s nachts, na 2 aanvaringen met de politie, is de tweede groep uit Agadir aangekomen.

Groetjes uit Sifi Ifni

Christine

Vandaag zijn we vroeg opgestaan. Vervolgens, vlug een broodje en een beetje water naar binnengewerkt zodat we om 8.00u in het ziekenhuis aankwamen. De ‘spoed-operatiezaal’ werd in een mum van tijd klaargemaakt voor de eerste operatie van het maxillofaciaal chirurgisch team. Ons team, 4 man sterk, moest even wennen aan de nieuwe omstandigheden. We werkten in opperste concentratie en brachten de voormiddag tot een goed einde. Nadat het open verhemelte hersteld was, stonden ons onverwachts nieuwe patiënten op te wachten. De patiënten die we konden helpen, werden gepland voor een operatie later deze week.

De middagpauze duurde niet lang want 20 minuten later kwamen de patiënten op afspraak. Er werden voornamelijk geïmpacteerde wijsheidstanden en wortelresten geëxtraheerd. Uiteraard daagden vele patiënten op die geen afspraak hadden, waardoor de namiddag wat chaotischer verliep dan verwacht. Desondanks beleefden we veel plezier.

De werkdag eindigde toen de zon verdwenen was. Vervolgens gingen we vlug naar bed want… tomorrow is another day.

Ook op de zevende dag van de week wordt er door ons team gewerkt. De dag begon echter niet ideaal aangezien een algemene stroompanne er voor zorgde dat de spleetlamp niet werkte. Gelukkig zijn ze hier op het ergste voorzien en konden de operaties toch doorgaan, aangezien de operatiezalen voorzien worden van stroom door een noodgenerator. Vijftien patiënten uit een verafgelegen dorpje waren reeds opgenomen in de kliniek nadat ze geselecteerd waren op een rurale campagne vrijdag. Daarna werden ze tezamen vervoerd naar het ziekenhuis in Sidi Ifni aangezien transport voor hen een probleem was. Elf van deze patiënten werden vandaag geopereerd, de anderen gaan morgen onder het mes. Rond vier uur in de namiddag kon het ganse ziekenhuis weer rekenen op elektriciteit zodat de postoperatieve controles van patiënten die eerder deze week waren geopereerd konden doorgaan. ’s Avonds gingen de eerste consultaties door van het maxillofaciaal chirurgisch team. Enkele van deze patiënten zullen morgen reeds geopereerd worden.

Vandaag is de helft van het team vertrokken op mobiele missie naar een ruraal gebied verder af gelegeven van Sidi Ifni. Er werden 167 oogpatienten onderzocht door Pieter en Christine: onze brillen die we gerecupereerd hadden in Belgie werden uitgedeeld aan de slechtziende patienten; David en Yasmin hebben meer dan 50 patienten gezien als tandarts op een ‘gynecologische stoel’. In Sidi Ifni werd er eveneens verder gewerkt: Roland verzorgt als anesthesist voor de perfecte voorbereiding van de oogoperaties voor Marnix, Nadine en Emmy assisteerden de operaties. Ondanks de nationale staking vandaag van de verpleging hebben we er toch nog een geslaagde missiedag kunnen van maken, morgen is nog altijd staking maar we proberen er opnieuw met volle moed tegenaan te gaan. Marnix

Opstaan om 7.00u. Na en vlug ontbijtje zijn we om 8.00u bij de directeur en de staff van het lokaal ziekenhuis. Na een uitgebreide verwelkoming en rondleiding installeren we de consultatieruimte en inspecteren ons materiaal. Diezelfde dag beginnen we met de consultaties. De oftalmologen in het ziekenhuis en de tandartsen in een praktijkruimte ietsje verderop. Zoals elke missie, loopt het begin chaotisch, maar na enkele consultaties weten we er toch wat routine in te brengen. Bijgestaan door de lokale tolken, proberen we zoveel mogelijk patiënten vlug en kwaliteitsvol te behandelen. Het is warm in de kleine ruimtes, materiaal ontbreekt en er vloeien letterlijk liters zweet… We ondervinden aan de levende lijve hoe belangrijk triage blijkt in een overvolle wachtzaal. Na aankomst ‘s avonds in ons hotel, kunnen we terugblikken op een geslaagde start.